De grond in Venezuela zit barstensvol ruwe olie. Toch moest een Iraanse olietanker het Zuid-Amerikaanse land deze week redding brengen, aangezien het door sancties en jarenlang wanbeleid vrijwel zonder brandstof zit. 

Venezuela zit zodanig verlegen om benzine, dat de aankomst van de eerste Iraanse tanker in de haven door president Maduro als een ‘nationale overwinning’ beschouwd werd. 

Olie-industrie de grond in geboord

De economisch getormenteerde natie zit op de grootste oliereserves van de wereld (meer dan Saoedi-Arabië!). Ooit kon het land die rijkdom als grote olieproducent ook verzilveren. Maar corruptie, een gebrek aan investeringen en zware Amerikaanse sancties hebben die industrie nagenoeg vernietigd. 

De Venezolaanse olieraffinaderijen zijn zodanig slecht onderhouden dat ze vandaag nauwelijks enige benzine produceren. De luttele voorraden waarover het land beschikt worden gerantsoeneerd. De verdeling ervan is in handen van de militaire junta. Resultaat: burgers wachten soms dagen aan benzinestations in de hoop op een tankbeurt.

De benenwagen vervangt koning auto. Dat betekent dat dokters niet altijd op hun werk geraken en hoogzwangere vrouwen niet altijd op tijd in de kraamkliniek geraken. 

Solidariteit tussen paria’s

Iran, die andere internationale paria, gooit het geplaagde Venezuela dus een levenslijn. In totaal vijf tankers komen brandstof leveren de komende week. Aan het huidige consumptieniveau kan Venezuela daarmee een kleine maand verder. 

Een structurele oplossing is het dus niet. Zodra de Iraanse coronalockdown eindigt zal het land niet voldoende brandstof meer hebben om uit te delen. Bovendien gaat Iran met de hulpactie rechtstreeks in tegen het economische embargo dat de VS aan beide landen heeft opgelegd. 

President Maduro zou Teheran betaald hebben in goudklompen ter waarde van een half miljard dollar. De beide landen gaan gebukt onder Amerikaanse sancties en willen maar wat graag terugslaan. Nu de VS andere pandemische katjes te geselen hebben, lijkt het een ideaal moment om zo’n transactie uit te voeren. 

De sancties zijn trouwens al zodanig ontwrichtend dat de VS weinig andere vergeldingsmaatregelen hebben voor de ruilhandel dan militaire interventie. Teheran en Caracas gokken er waarschijnlijk op dat het sop de kolen niet waard is, wat de Amerikanen betreft.