Een opvallend beeld in het Britse Lagerhuis gisteren: bij een stemming over nieuwe coronamaatregelen in het land werd het voorstel goedgekeurd met 369 tegen 126. Op zich niets speciaals, ware het niet dat premier Boris Johnson juist de steun van de oppositiepartijen nodig had: 99 parlementsleden van zijn eigen Conservative Party stemden tegen het voorstel.
Het is de grootste parlementaire rebellie die Johnson tot nu toe kent, en lijkt een voorbode van wat nog komen zal. Enkel Theresa May kreeg bij de stemming over haar eerste Brexit-voorstel een nog grotere ranseling van haar eigen partijgenoten: maar liefst 118 conservatieven stemden toen tegen.
Schandalen
De maatregel waarover uiteindelijk gestemd werd, was het invoeren van een Covid-paspoort voor evenementen en nachtclubs, volgens het 2G-principe. Dit houdt in dat enkel gevaccineerden of mensen die negatief testten toegang krijgen.
Dat de regel niet gesteund wordt door de eigen achterban, kan enigszins verbazen. Toch moet de recente golf van schandalen om en rond de conservatieve partij en de figuur van Boris Johnson niet uit het oog worden verloren. Zo raakte vorige week bekend dat Johnson vorig jaar een kerstfeestje heeft georganiseerd voor het overheidspersoneel; midden in een lockdown, wanneer feestjes verboden waren.
Te zwak
Oppositieleider Keir Starmer (Labour) vatte de stemming gisteren in eigen woorden samen: “Boris Johnson is te zwak om dit land te leiden. Hij is zo zwak, dat hij zonder onze hulp (van Labour, nvdr.) enkele cruciale gezondheidsmaatregelen er niet had door gekregen.”
“We kunnen niet doorgaan met een premier die te zwak is het land te leiden”, ging hij verder. “Neemt de premier deze kerstperiode de tijd om in de spiegel te kijken, en zichzelf te vragen of hij het vertrouwen en de autoriteit heeft om dit land te leiden?”
Ook over het kerstfeestje in de ambtswoning van de premier in Downing Street 10 stak Starmer van wal: “Al weken beweert hij van niets te weten wat er zich in zijn eigen huis afspeelde met Kerstmis. Ik geloof er niets van. Zijn eigen parlementsleden geloven het niet, en het Britse volk gelooft het niet. Hij aanziet het volk als dommeriken en het begint gevaarlijk te worden.”
(lp)
