Somers over aanpak leefloners: “Het is gaan werken of geen leefloon”

De Vlaamse regering heeft een plan klaar om leefloners naar de arbeidsmarkt te krijgen. Het zijn vooral de lokale besturen die hierbij moeten helpen. Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Bart Somers (Open Vld) verduidelijkte de plannen aan Business AM.


Beluister hier het volledige gesprek met minister Somers:


Waarom is dit belangrijk?

De Vlaamse regering heeft de ambitie om iedereen die kan werken, ook daadwerkelijk aan het werk te krijgen. Leefloners zijn daarbij een belangrijke groep. Slechts 22,5 procent van hen vindt na een jaar de weg naar de arbeidsmarkt. Gemeenten worden aangespoord om daarin te helpen.
  • Somers: “Na een jaar is maar 22,5 procent van de leefloners terug aan de slag. We mogen van die mensen vragen dat zij inspanningen doen om op de arbeidsmarkt een plaats te vinden. Enerzijds vragen we aan de OCMW’s dat elke leefloner ingeschreven wordt bij de VDAB. Vandaag is dat maar 56 procent. En anderzijds moedigen we gemeenten aan om meer inspanningen te doen om die leefloners effectief aan het werk te krijgen.”
  • “Het vraagt een aanklampende aanpak van een lokaal bestuur om die mensen terug een plaats op de arbeidsmarkt te geven. Dat heeft ook te maken met arbeidsattitudes bijbrengen”, aldus de minister. “Maar we mogen van een OCMW ook vragen dat ze die inspanningen doet. Het moet altijd de ambitie blijven om alle 40.000 leefloners effectief te activeren, maar er is toch nog heel wat groeimarge.”

De keuze scherper krijgen

  • “Gemeenten kunnen meer inzetten op begeleiding van leefloners. Die doen dat soms samen met de VDAB, maar vaak ook op eigen kracht en met andere partners. Omdat de VDAB ook niet altijd alle instrumenten heeft om mensen te helpen bij kinderopvang, bij het zoeken naar een woning of bij hun verslavingsproblematiek.”
  • “Dan kan je leefloners heel duidelijk voor de keuze stellen”, aldus Somers. “Hier is een job, je kan daarin stappen. Stap je daar niet in, dan verlies je je leefloon. Het is gaan werken of geen leefloon voor sommige mensen. En die keuze moeten we scherper krijgen, omdat we van iedereen die ertoe in staat is mogen vragen om zijn of haar steentje bij te dragen aan de welvaart van onze samenleving.”

(nd)

Meer