Het was druk gisteren in de Wetstraat Zestien, het kabinet waar premier De Croo huishoudt. Zijn team ging er in overleg met zes mensenrechtenorganisaties, om te praten over de asielcrisis en de inspanningen van de overheid, die volgens hen absoluut niet volstaat.

De essentie: Ze kaarten aan dat er simpelweg te weinig opvangplaatsen zijn, waardoor migranten, vaak mannen, ’s nachts in de vrieskou op straat moeten slapen.

• De migranten die dan toch zelf een slaapplek vinden, onder meer in een kraakpand in de Paleizenstraat, krijgen er te maken met schurft, tyfus en difterie, ziektes die al decennia niet meer voorkomen in West-Europa.
• De afgelopen weken trokken de organisaties al twee keer naar de Zestien, waar ze werden ontvangen voor een gesprek, telkens wel zonder een echte doorbraak: voor de politiek volstond het om de organisaties te sussen, en te laten zien dat ze wel degelijk bezig zijn de asielcrisis op te lossen.
• Dit keer was het anders: de organisaties, waaronder Vluchtelingenwerk Vlaanderen, Dokters van de Wereld en Artsen Zonder Grenzen, die eisten dat de regering binnen de 48 uur zou overschakelen naar een federale noodfase en meteen 1.000 plaatsen voor vluchtelingen zou vrijmaken, kregen nul op het rekest. De actievoerders weigerden de Zestien te verlaten, waarna De Croo, die niet aanwezig zou zijn bij het gesprek, toch moest opdraven, en onder meer Joost Depotter van Vluchtelingenwerk Vlaanderen een interview gaf door de ruit van het kabinet, aan journalisten die buiten op straat stonden.
• Die kreeg daarbij zelfs bijval van Groen-Kamerlid Eva Platteau, op Twitter: “Ik ken Joost Depotter als een zeer redelijke man. Dat hij deze actie noodzakelijk achtte, toont aan hoe acuut de opvangcrisis is en dat de huidige maatregelen niet volstaan. Alle steun dus aan Vluchtelingenwerk Vlaanderen”.
• Ook aanwezig, en bijzonder boertig in zijn optreden: Alexis De Swaef, de voorzitter van de Franstalige Liga voor de Mensenrechten, die De Croo regelmatig onderbrak in zijn relaas, waarna die laatste even uit zijn rol viel en een mondeling robbertje uitvocht met de advocaat op straat. Uiteindelijk moesten medewerkers van zijn kabinet De Croo aanmanen de discussie stop te zetten, en terug naar binnen te gaan.
• De ongeziene situatie werd uiteindelijk, bijna drie uur na de start van de vergadering, ontmijnd, alhoewel. Een tiental agenten trokken het kabinet van De Croo binnen om een einde te maken aan de bezetting. De actievoerders besloten daarop zelf het pand te verlaten, naar eigen zeggen om een agressieve situatie te vermijden. Met hun actie lijken de organisaties echter geen vrienden te hebben gemaakt in de politiek; de kans dat ze opnieuw op bezoek mogen komen bij de premier lijkt klein.