Met de burgemeester van Sint-Truiden, Veerle Heeren (cd&v), zat de partij al stevig in haar maag tijdens de coronacrisis toen bleek dat ze hele trossen bekenden van haar had voorrang gegeven op anderen, zwakkeren en ouderen, die voor gingen in de vaccinatiecampagne.
Een groot moreel issue dus, dat Heeren eerst zelf niet wilde zien. Uiteindelijk schorste minister van Binnenlands Bestuur Bart Somers de burgemeester, waarna die hoopte, samen met de partijleiding, dat daarmee de ellende over zou zijn: ook cd&v verliest niet graag lokale kopstukken.
Maar na een saga over onwaarheden vertellen over Comité P in een lokale affaire, dook plots nog een zaak van affairisme op: de oud-burgemeester Jef Cleeren (cd&v) bleek zowaar een lening gekregen te hebben van de stad, van 65.000 euro van diezelfde Heeren. Toen die overleed, zonder alles terug te betalen, gingen de poppen aan het dansen: wie had die lening dan wel toegestaan?
Het was de druppel te veel, voor een al zwaar beschadigde Heeren, die in overleg met voorzitter Mahdi dan uiteindelijk de stap opzijzette.
Ondertussen in Leopoldsburg
Vier maanden na zijn ontslag, duikt oud-minister en partijvoorzitter Wouter Beke terug op in de media. Eerst bij Gert Verhulst, in de Tafel van Vier, daarna in een aantal kranteninterviews, in De Standaard en uiteraard Het Belang van Limburg. Daarbij kwam hij nog eens terug op z’n ontslag, waarbij hij niet zijn excuses aanbood, maar eerder zich heel fel verzette, in een onwaarschijnlijke persconferentie. “Je ontslag aanbieden is toch de grootste mea culpa die je kan slaan als minister”, stelt hij daarover.
Over z’n gebrek aan politieke empathie in een aantal cruciale dossiers als minister van Welzijn, is hij wel expliciet: “Ik heb jaren amateurtoneel gespeeld, maar ik ben geen toneelspeler in de politiek. Ik weet dat mij wel eens gebrek aan empathie verweten is, en terecht. Ik had soms meer moeten zeggen: I can feel your pain.”
Maar de meest relevante passage is ongetwijfeld welke toekomst de burgemeester van Leopoldsburg ziet voor zichzelf. Op de vraag over een nieuw lijsttrekkerschap in Limburg, zegt hij niet “neen”, maar dit: “De voorzitter heeft gezegd dat ik nog een belangrijke rol te spelen heb.” Reculer pour mieux sauter misschien dus.
