In de schaduw van het conflict tussen Rusland en Oekraïne krijgt de Europese Unie een nieuwe leider: Emmanuel Macron.
De Franse president Emmanuel Macron maakt handig gebruik van zijn eigen militaire macht, de geopolitieke onervarenheid van de EU-voorzitter en het vacuüm dat is ontstaan na het vertrek van Angela Merkel.
In zeer korte tijd scoorde hij volgens de Duitse website The Pioneer een reeks punten op het internationale toneel:
- De Franse president was de eerste Europeaan die door Poetin in het Kremlin werd ontvangen. Zondag sprak hij tweemaal met Poetin per telefoon en ook eenmaal met Joe Biden.
- Macron heeft begrepen dat de gelijktijdige uitfasering van kernenergie, bruinkool en steenkool dwaas is en is van plan nog eens 14 kerncentrales te bouwen. Frankrijk wordt zo de begunstigde van de energietransitie die andere EU-regeringen wel willen doorvoeren. Tegelijkertijd is hij erin geslaagd om kernenergie in Brussel als groene energie te laten catalogeren. Investeringen in kerncentrales worden nu als duurzaam beschouwd en komen in aanmerking voor subsidies.
- Hij gaf zijn akkoord om een Duitse het voorzitterschap van de Europese Commissie te gunnen, terwijl hij met Christine Lagarde een Française chef van de ECB maakte. In Franse kranten wordt openlijk bericht over de afspraak die hij met Lagarde maakte: geen aanpassing van het monetaire beleid vóór de Franse presidentsverkiezingen.
- Macron wist – in overleg met andere regeringsleiders – de opschorting van de Europese begrotingsregels door de Europese Commissie door te drukken. De staatsschuld in Frankrijk bedraagt thans 115 procent van het bbp, bijna het dubbele van wat het Verdrag van Maastricht voorziet.
- Macron is de bezieler van het Corona Reconstruction Fund, dat voor het eerst in de geschiedenis van de EU wordt gefinancierd met gemeenschappelijke EU-schuld.
Een onbeantwoorde vraag: wie in het Westen heeft er belang bij dat een van de radicaal-rechtse kandidaten na de presidentsverkiezingen van 24 april zijn intrek neemt in het Élysée?
(jvdh)
