Van een zogenaamd afwezige 9-to-5-mentaliteit tot lichtelijk overdreven Photoshop-skills: tijdens sollicitatiegesprekken nemen we al eens een loopje met de waarheid. Gemiddeld twee tot drie keer per kwartier, zo blijkt.
Een leugentje om bestwil, zeg maar. Of twee. Misschien drie. Als we de kans zien om een droomjob in de wacht te slepen, dan steekt dat befaamde negende gebod iets minder nauw. Volgens Rachel Feintzeig van The Wall Street Journal liegen we gemiddeld twee tot drie keer per sollicitatiegesprek van een kwartier. Het kan gaan om milde overdrijvingen over pakweg talenkennis of technische skills, tot zelfs volledige verzinsels.
Mannen hebben eerder de neiging om over hun verwezenlijkingen te liegen, terwijl vrouwen vaker creatief omgaan met de waarheid om bij anderen in de gratie te vallen. Denk: hard lachen om grapjes van de potentiële baas die niet grappig zijn, of hobby’s en interesses veinzen die in het licht van de nieuwe job een streepje voor kunnen betekenen.
Ook de werkgever is overigens in hetzelfde bedje ziek. Tijdens een sollicitatiegesprek durven zij selectief te zijn in het delen van informatie over het bedrijf. Zij zullen enkel de aanlokkelijke aspecten van de bedrijfscultuur in de verf zetten, en de minder interessante details achterwege laten.
Niet zo verwonderlijk, volgens professor psychologie en breinwetenschap Robert Feldman van de University of Massachusetts Amherst. ‘Zo’n gesprek is een situatie die er bijna op gemaakt lijkt te zijn de leugenaar in ons naar boven te halen’, zegt hij in de Amerikaanse krant. Aan de ene kant willen kandidaten zich van hun beste kant laten zien, terwijl werkgevers de job zo aantrekkelijk mogelijk willen voorstellen. ‘Het maakt deel uit van onze gesocialiseerde samenleving om anderen een goed gevoel over zichzelf te willen geven, en om onszelf in een zo gunstig mogelijk daglicht te stellen’, aldus Feldman.
Lees ook:
