Amerikaanse millennials – de mensen geboren tussen 1980 en 2000 –  zijn in de economie van de 21ste eeuw de grote verliezers. Dat blijkt uit een reeks vergelijkingen tussen de situatie van 25- tot 34-jarigen in 1977 en hun situatie bijna 40 jaar later in 2016. Het blog Axios verzamelde een aantal gegevens en bracht die in kaart. 

De conclusie liegt er niet om: 30-jarige millennials leven nog vaak bij hun ouders, verdienen even veel of minder dan de babyboomers toen die dezelfde leeftijd hadden 40 jaar geleden, ze hebben minder makkelijk een eigen woning en zijn veelal bedolven onder de schulden die ze maakten om hogere studies te voltooien.

Een pak slechter af dan hun ouders

De Amerikaanse millennials zijn nu goed voor een kwart van de bevolking en vormen de grootste groep mensen in het arbeidsbestand.

In onderstaande grafiek wordt de vergelijking gemaakt tussen hun situatie en die van hun ouders ruim 40 jaar geleden:

Uit de gegevens blijkt dat millennials minder snel huwen en ook minder kinderen hebben, wat op termijn de economische groei dreigt te bemoeilijken. Ze verdienen minder of even veel als hun ouders toen die dezelfde leeftijd hadden. Dat in tegenstelling tot de 25 à 34-jarigen van 1977, die wel meer verdienden dan hun ouders een generatie eerder.

Wat met de ‘American Dream’?

In zijn studie ‘The fading of the American Dream’ (2016) legt Stanford-econoom Raj Chetty de oorzaak voor het fenomeen bij een tragere economische groei en een wijziging in de herverdeling van de welvaart, waarbij vooral de mensen die al in de hogere inkomensklasse zitten worden bevoordeeld.

Om de situatie van 1977 te evenaren zou de economie met gemiddeld 6% per jaar moeten groeien (tegen gemiddeld minder dan 2,4% in 2016) en zou de welvaart evenwichtiger moeten verdeeld worden. Het is vandaag voor jongeren met andere woorden een pak moeilijker om de inkomensladder op te klimmen dan dat 40 jaar geleden het geval was..

Volgens Richard Jackson van het Global Aging Institute zijn millennials ook meer bevreesd voor risico’s dan eerdere generaties op dezelfde leeftijd.

“50 tot zelfs 25 jaar geleden wachtten jongeren niet tot ze zich ‘financieel veilig voelden’ om een gezin te starten. Vandaag ben je onverantwoordelijk als je dat niet doet.“

Op de vraag waarom ze minder kinderen hebben, antwoorden millennials veelal: “Omdat kinderzorg te duur is.”

Toch zijn er ook enkele positieve uitzonderingen:

• De kansen voor 30-jarige vrouwen zijn toegenomen, wat bijdraagt aan de dalende geboorteratio.
• Millennial-vrouwen hebben vaker een universitair diploma dan mannen, hun lonen zijn de voorbije decennia wel gestegen en het aantal vrouwen dat zich enkel bekommert om het huishouden is gedaald van 43% in 1975 tot 16% vandaag.
• Verder hebben ook de Hispanic (aantal mensen die humaniora afmaken in vergelijking met 1991 = +60% ) en zwarte 25- to 29-jarigen (+100%) sinds 1980 grote vorderingen gemaakt in vergelijking met hun blanke collega’s, al blijft een kloof bestaan.
• De zwarte 25- tot 34-jarigen verdienen gemiddeld nog altijd maar 75% van wat blanke Amerikanen verdienen.