In het Midden-Oosten maakte de bevolking vijfduizend jaar geleden, bij het begin van de bronstijd, al gebruik van een soort snelwegen. Dat blijkt uit een studie van wetenschappers aan de University of Western Australia. De onderzoekers kwamen daarbij tot de vaststelling dat de bevolking van het noordwesten van Arabië tijdens die periode al van specifieke routes gebruik maakten om zich tussen verschillende oasen en graasgebieden te verplaatsen.

Langsheen die corridors werden ook duizenden grafmonumenten aangetroffen, waardoor de onderzoekers deze trajecten als funeraire boulevards omschrijven.

Netwerk

Bij het onderzoek deed het Australische team beroep op satellietbeelden, luchtfotografie vanuit helikopters, grondonderzoek en opgravingen om de funeraire boulevards te te kunnen lokaliseren en analyseren.

“Deze funeraire boulevards vormen het belangrijkste netwerk snelwegen uit die periode”, betoogt onderzoeksleider Matthew Dalton, professor archeologie aan de University of West-Australia. “Zij tonen dat de bevolking die 4.500 jaar geleden op het Arabische schiereiland woonde, veel meer sociaal en economisch met elkaar verbonden was dan eerder werd gedacht.”

Het team lukte erin om in de provincies Al Ula en Khaybar in Saoedi-Arabië boulevards over een oppervlakte van 160.000 vierkante kilometer te registreren. Daarbij werden ook meer dan 17.800 grafmonumenten opgemerkt. Ongeveer 11.000 sites werden in de onmiddellijke omgeving van de funeraire boulevards ontdekt.

De onderzoekers stelden daarbij vast dat een hoge concentraties grafmonumenten langsheen deze routes zich bovendien dicht in de buurt van permanente waterbronnen bevonden.

Permanente bewoning

Uit de trajecten van deze boulevards konden de wetenschappers afleiden dat de bevolking deze gebruikten om tussen grote oases – zoals Khaybar, Al Ula en Tayma – te reizen.

Kleinere boulevards lopen uit op de graaslanden rondom de oases, wat volgens de wetenschappers suggereert dat deze routes tevens werden gebruikt om tijdens regenperiodes kuddes naar nabijgelegen weilanden over te brengen.

“Deze oases, vooral Khaybar, vertonen enkele van de dichtste concentraties van grafmonumenten die wereldwijd bekend zijn”, voert Matthew Dalton aan.

“Het grote aantal graven dat tijdens de bronstijd rond deze sites werd aangelegd, suggereert dat de bevolking op dat ogenblik al een steeds grotere voorkeur begon te vertonen om zich permanenter op deze gunstige locaties te vestigen.”

(kg)