Het voormalige hoofd van de Federal Reserve, de Amerikaanse centrale bank, is overleden op 92-jarige leeftijd. Dat meldt de New York Times. Hij gaf gedurende 60 jaar het economische beleid in de VS mee vorm.

‘Hij was letterlijk en figuurlijk de grootste bankier in de geschiedenis’, vindt topeconoom Geert Noels. ‘Omdat hij niet bezig was met zijn populariteit, maar gewoon het financieel systeem gezond wilde maken en houden.’ Paul Volcker was met zijn 2m03 een opvallende verschijning.

Volckers voornaamste wapenfeit is zijn ‘oorlog tegen inflatie’ in de jaren ’70 en ’80. Onder presidenten Carter en Reagan hield hij de inflatie binnen de perken. Hij deed dat echter met gigantische intrestvoeten van 22 procent. Dat zette volgens velen ook de ondergang in van de Amerikaanse industrie en landbouw, iets waarvan de gevolgen vandaag nog steeds voelbaar zijn.

‘Die kritiek is deels terecht, maar hij heeft wel snel resultaten geboekt in moeilijke omstandigheden.’ Vindt Noels. ‘Indien hij niet had geageerd, was de schade allicht nog veel groter geweest.’

Lees verder onder dit item.

‘Een rotzooi in alle richtingen’

Na de financiële crisis van 2008-2009 gaf hij zijn naam aan een belangrijk economisch beleidsintrument. Als speciaal adviseur in president Obama’s Economische Adviesraad voerde hij de zogenoemde Volcker-regel in. Die sanctioneert commerciële banken als ze zich inlaten met hetzelfde soort risicovolle investeringen die de instorting van het wereldwijde financiële systeem veroorzaakten.

‘Op twee momenten waarop het financiële systeem historisch zwaar ontspoorde, tweemaal niet door zijn toedoen, nam hij zijn verantwoordelijk’, vindt Noels. ‘Hij had niets te winnen, en alles te verliezen, maar deed wat nodig was.’

De charismatische maar weerbarstige Volcker, steevast met een dikke sigaar in de hand of in de mond, was in Agelsaksische landen bekend als ‘Tall Paul’, verwijzend naar zijn rijzige gestalte.

Door een slechte gezondheid was hij de voorbije jaren minder invloedrijk. Vorig jaar in een interview bleek echter dat hij geen hoge pet op had van de toestand van de Amerikaanse politiek en bestuur: ‘Het is een rotzooi in alle richtingen.’, liet hij optekenen.

Paul Volcker laat een vrouw en twee kinderen na.