De wereldwijde regelgeving voor de visserij moet strenger worden. Dat is een essentiële maatregel om de vissoorten te beschermen. Dat heeft Manuel Barange, directeur van de afdeling visserij en aquacultuur bij de Food & Agriculture Organization (FAO), gezegd tijdens de jongste Ocean Conference in Lissabon.

De prijsstijgingen door de uitbraak van de oorlog in Oekraïne hebben de wereldwijde vissersvloot volgens de FAO aangezet om haar activiteiten op te voeren. “Dit verhoogt echter het risico op overbevissing en andere praktijken die het zeemilieu schaden.”

Gezonde maaltijd

“Momenteel zijn er wereldwijd al ongeveer drie miljard mensen die zich geen gezonde maaltijd kunnen veroorloven”, stipt Barange aan. “Die situatie zal door de prijsstijgingen over de hele wereld nog verder verslechteren.”

Barange wijst er daarbij op dat de prijs van vis tijdens de eerste vier maanden van dit jaar al met 25 procent gestegen is. “We maken ons hierover grote zorgen. Er is een verantwoord, beheerst visserijbeleid nodig. Dat kan een groot verschil maken en voorkomen dat hulpbronnen overbevist worden wanneer de prijzen stijgen.”

Het World Wildlife Fund (WWF) waarschuwde recent ook al voor een toenemend risico op overbevissing. “De oorlog in Oekraïne heeft de prijzen van voeding en energie sterk doen oplopen”, betoogde de natuurorganisatie. “Daardoor neemt ook de financiële druk op de bevolking – vooral in armere landen – sterker toe. Om hun inkomsten en voedselbevoorrading te beveiligen, dreigen vissers in die regio’s hun activiteiten op te voeren. Daarbij moet echter voor een overbevissing worden gevreesd.”

Diversiteit

De FAO wijst erop dat ongeveer 35 procent van wereldwijde visgebieden met overbevissing moet afrekenen. Een halve eeuw geleden werd slechts 10 procent van alle gebieden met dat probleem geconfronteerd.

Barange waarschuwt dat de visprijzen tegen het einde van dit decennium wellicht nog eens met 33 procent zullen oplopen. “De vraag blijft hoog, terwijl het aanbod onder sterke druk staat. Die omstandigheden betekenen een extra stimulans voor overbevissing.”

Manuel Barange betoogt nog dat in een aantal rijkere landen, zoals Australië en Nieuw-Zeeland, een strikt beleid ervoor heeft gezorgd dat de meeste vis in die regio’s op een duurzame manier kan worden gevangen.

“In regio’s met het minst ontwikkelde visserijbeheer worden de grootste oogstpercentages opgetekend, terwijl de diversiteit er sterk is ingekrompen”, merkt hij op. “Dit toont een duidelijke noodzaak om een strikter beleid te introduceren voor de aanpak van visserijen die momenteel niet duurzaam worden beheerd.”

Consumptie

Twee jaar geleden liet de wereldwijde visserijvloot een vangst – de oogst van algen niet meegerekend – van 178 miljoen ton optekenen. Die voorraad vertegenwoordigde een waarde van 384,9 miljard dollar. Een volume van 157 miljoen ton was bestemd voor de directe menselijke consumptie. Dat komt wereldwijd overeen met een gemiddelde jaarconsumptie van 20,3 kilogram per persoon.

“Die individuele consumptie heeft tegenover de jaren zestig van de voorbije eeuw een verdubbeling gekend”, merkte Barange nog op. “Destijds telde de wereld echter ongeveer drie miljard mensen. Vandaag heeft de wereld 7,5 miljard inwoners. Dit toont duidelijk aan dat de visserij een grotere plaats heeft gekregen in de wereldwijde voedselbevoorrading en voedingszekerheid.”

(evb)