De essentie: de inflatie in de eurozone bedroeg in september 9,9 procent op jaarbasis. Dat is een vijfvoud van de doelstelling van de ECB. Die streeft naar een inflatie van 2 procent op de middellange termijn. Om die doelstelling te halen, heeft de monetaire instelling de rente dit jaar al met 200 basispunten opgetrokken. Christine Lagarde, voorzitter van de centrale bank, liet tijdens een persconferentie naar aanleiding van het jongste rentebesluit weten dat er waarschijnlijk nog meer renteverhogingen onze richting uitkomen.

Impact op onze financiën

Dat beleid heeft een enorme impact op onze financiën:

• Door de renteverhoging met 75 basispunten bedraagt de depositorente – de vergoeding die de banken krijgen wanneer ze geld stallen bij de nationale centrale banken – 1,5 procent. Daardoor hebben ze meer ruimte om hun klanten een hoger spaarrente te geven. Sommige financiële instelling – voornamelijk internetbanken – hebben de afgelopen weken al de spaarvergoeding opgetrokken. De verzekeraars stellen op hun beurt de gewaarborgde rentevoeten van de tak21-verzekeringen naar boven bij.
• Lenen wordt dan weer duurder. Voornamelijk het prijskaartje van de hypothecaire kredieten is fors gestegen. Volgens de rentebarometer van Immotheker is de rente op een woonlening met een looptijd van 25 jaar en een quotiteit (de verhouding tussen het leenbedrag en de waarde van de woning) hoger dan 80 procent sinds begin dit jaar gestegen van 1,8 naar 3,46 procent. Dat is net geen verdubbeling.

Worden woonleningen nog duurder?

Na de jongste renteverhoging van de ECB vragen mensen zich af of de rente op de woonlening nog verder zal stijgen. Volgens Vanden Houte naderen we op korte termijn een piek.

• “Het rentebeleid van de ECB heeft geen rechtstreekse impact op de woonkredieten. Die zijn namelijk verbonden met de langetermijnrente”, verduidelijkt hij. “Die rente is al een tijdje aan het stijgen, al voor de eerste renteverhoging van de centrale bank.” Beleggers anticipeerden op een verstrakking van het geldbeleid, waardoor ze de langetermijnrente de hoogte injoegen.
• “Tot nu is de rente van de ECB gestegen met 2 procentpunten, terwijl de langetermijnrente sinds begin dit jaar met zo’n 3 procentpunten is toegenomen”, vervolgt hij.
• Volgens hem zullen de woonkredieten nu minder snel duurder worden omdat de langetermijnrente in anticipatie op een verdere verstrakking van het geldbeleid al fors is gestegen.
• Hij voegt er ook aan toe dat de banken in ons land minder snel de rente aanpassen dan in bijvoorbeeld Nederland. Bij onze noorderburen gebeurt dat bijna dagelijks.

En wat als de ECB haar balans gaat afbouwen? In dat geval word er gesproken van kwantitatieve verstrakking. De monetaire instelling heeft de afgelopen jaren massaal obligaties gekocht om de langetermijnrente te drukken. Een hogere obligatiekoers leidt namelijk tot lagere coupons (bij nieuwe uitgiften). Daardoor was onder meer de Belgische tienjaarsrente een tijdlang negatief.

• “De monetaire instelling zal waarschijnlijk in 2023 starten met kwantitatieve verstrakking”, merkt de hoofdeconoom van ING op. “Ik verwacht dat jaar nog geen groot effect op de langetermijnrente, en als dat er is, zal dat zeker opwaarts zijn.”
• Op middellange termijn kan dat beleid er wel voor zorgen dat het prijskaartje van een woonkrediet verder stijgt. De ECB houdt er alvast rekening mee dat het uitdoven van de QE (kwantitatieve versoepeling red.) tegen 2025 de langetermijnrente met ongeveer 0,8 procentpunt kan verhogen.

(bg)