Zuid-Korea is zijn economisch beleid, vele schandalen en genderoorlogen beu. Oppositiepoliticus Yoon Suk-yeol wil het roer radicaal omgooien en kijkt daarvoor naar de vrijemarkteconomie en Washington.

Het werd donderdag een van de meest nipte verkiezingen die Zuid-Korea ooit heeft gezien. Uiteindelijk moest Lee Jae-myung, de centrumlinkse kandidaat van de regerende Democratische Partij, zijn nederlaag erkennen. Met een verschil van amper 0,8 procent van de stemmen (48,59 tegenover 47,79 procent) werd oppositieleider Yoon Suk-yeol de nieuwe Zuid-Koreaanse president. Hij zal de functie weldra overnemen van huidig president Moon Jae-in, die in mei een termijn van vijf jaar beëindigt.

De overwinning is een ongelooflijke zege voor de People Power Party, de conservatieve coalitie van Zuid-Korea. In 2017 vielen de partijen waaruit de coalitie ontstond in ongenade nadat de conservatieve president Park Geun-hye (bovendien ook de eerste vrouwelijke president in het land) de eerste Zuid-Koreaanse president werd die afgezet werd. Dat leidde tot een desastreuze verkiezing voor de conservatieven datzelfde jaar, waarna die partijen er maar moeilijk in slaagde dezelfde politieke slagkracht te genereren. Park, die verwikkeld was in een historisch corruptieschandaal, werd in december gepardonneerd door president Moon.

Toch werd vorig jaar al verwacht dat de liberale Lee en de meer conservatieve Yoon er een nek-aan-nekrace van zouden maken. Indien Yoon zou winnen, zou dat vooral begrepen worden als een veroordeling van het beleid van de regering-Moon. Zijn overheid slaagde er niet in de torenhoge vastgoedprijzen die het land plagen te bedwingen. De politieke bondgenoten van Moon leken overigens om de haverklap betrokken in #MeToo-schandalen en corruptiezaken. Tenslotte werd er volgens de Zuid-Koreanen ook niet voldoende vooruitgang geboekt inzake de afbouw van Noord-Korea’s kernwapenprogramma.

“Vrede is zinloos tenzij het wordt ondersteund door macht”

Yoon belooft de zaken anders aan te pakken. Hij wil de Verenigde Naties aanmanen om Noord-Korea harde sancties op te leggen zodat Pyongyang zich genoodzaakt ziet om te luisteren. Deze nieuwe strategie van Seoel staat feitelijk dichter bij de visie van het Witte Huis dan de meer gematigde aanpak die president Moon aanhield. Yoon wil ook opnieuw meer militaire oefeningen met de Amerikanen uitvoeren in de regio. Moon had die de afgelopen jaren fors teruggeschroefd om geopolitieke spanningen te laten afkoelen. “Vrede is zinloos tenzij het wordt ondersteund door macht”, zei Yoon nog over deze kwestie.

Ondanks deze sterke taal, wil Yoon ook een rechtstreeks en permanent communicatiekanaal tussen Zuid-Korea, Noord-Korea en de Verenigde Staten aanleggen.

Maar Yoon lijkt er wel op gebrand om China te trotseren in de regio. Zo wil hij een THAAD-systeem aankopen van de VS, ofwel een geavanceerd antiballistisch raketafweersysteem dat kan gebruikt worden om aanvallen vanuit Noord-Korea af te weren. Analisten denken dat deze aankoop wel eens economische sancties van China kan uitlokken. Volgens Peking zou de aanwezigheid van dit imposante systeem, dat beschikt over een krachtige radar, wel eens te veel informatie over zijn eigen gebied verschaffen aan de Zuid-Koreanen.

Volgens medewerkers van Yoon zou dit politiek beleid in de regio kunnen leiden tot een volledige “reset” van de relaties met China. Yoon steekt het dan ook niet onder stoelen of banken dat hij het zou verkiezen moest Zuid-Korea de “strategische ambiguïteit” van zijn houding tegenover Washington en Peking laten vallen. Hij wil dat Zuid-Korea de “Quad”-alliantie van de VS, Japan, Australië en India vervoegt om de groeiende macht van China in te dammen.

Yoon is lang niet de enige conservatieve politicus in Azië die een dergelijk standpunt aanvoert. De voormalige Japanse premier Abe Shinzo zei eind februari nog dat Washington de “ambiguïteit” van zijn relaties met Taiwan moet opgeven. Het lijkt er op dat we met Yoon als Zuid-Koreaanse president verder zullen opschuiven naar een meer openlijke politieke coalitie tegen China in Azië-Pacific.

De vrije markt als leidraad

Met Yoon als president kijkt Zuid-Korea ook aan tegen enkele grote liberale hervormingen. Zo wil Yoon de regulering voor vastgoed versoepelen en opnieuw laten verlopen volgens de principes van de vrije markt. Yoon hoopt de markt genoeg te stimuleren om 2,5 miljoen huizen bij te bouwen in de komende vijf jaar. 500.000 woningen daarvan zouden opgetrokken worden in Seoel. 

De vrije markt zou ook de leiding moeten nemen om nieuwe jobs te creëren. Zo wil Yoon dat de privésector de komende jaren meer banen in het leven roept dan de overheid. De werkloosheidsgraad in Zuid-Korea schommelt al verschillende jaren tussen de 3 en 4 procent. Tijdens de pandemie schoot dat cijfer tot boven de 5 procent. In januari 2021 verloor de Zuid-Koreaanse economie zo’n 982.000 jobs door de COVID-19-pandemie.

Yoon heeft zijn kiezers ook beloofd dat hij de vermogenswinstbelasting en de onroerendgoedbelasting zal verlagen in een poging om het aantal woningtransacties te verhogen.

Ministerie van Gendergelijkheid afschaffen en cryptoregels versoepelen

Ten slotte nog twee opvallende verkiezingsbeloften van Yoon die hij nu moet waarmaken.

Yoon heeft gezworen dat hij het ministerie van Gendergelijkheid en Gezin zal afschaffen. De huidige versie van dat ministerie werd in het leven geroepen in 2001 en heeft als voornaamste doel de preventie van geweld tegen vrouwen, kinderen en jongeren. Het ministerie doet ook aan de planning en coördinatie van gendergerelateerd beleid.

Genderpolitiek en feminisme speelden de afgelopen jaren een belangrijke rol in het politieke landschap van Zuid-Korea. De verkiezing van Yoon kan gezien worden als een reactie hierop van jonge Zuid-Koreaanse mannen die menen dat het feminisme volledig op hol is geslagen.

Ten tweede neemt Yoon het op voor cryptomunten. De kersverse president wil het grootste deel van de strenge regulering voor de cryptosector versoepelen. Yoon wil het vorig jaar goedgekeurde drempelbedrag voor belastingen op winsten uit cryptoactiva verhogen van 2,5 miljoen won (1.844 euro) naar 50 miljoen won (36.890 euro). Yoon wil ook komaf maken met een nieuwe geplande belasting op rendementen van aandelen.

(kg)