Ben jij mee met verandering?
Denk jij vooruit, aan de toekomst van morgen.
Business AM is jouw leidraad doorheen verandering.
Hol niet achter de feiten aan en kies voor één van onze abonnementsformules.
De consumptie van makreel moet drastisch worden verminderd, want er is niet langer sprake van een duurzame visserij. Dat staat in een rapport van de Britse Marine Conservation Society (MCS), die jaarlijks een lijst – bestaande uit groene, oranje en rode categorieën – samenstelt met vissoorten die al dan niet op een duurzame manier kunnen worden gevangen en geconsumeerd.
In de nieuwe gids van de Marine Conservation Society worden 186 soorten zeevoeding geanalyseerd. Dit jaar werden in totaal twintig soorten overgeheveld naar de oranje categorie, een groep van zeeproducten waarvan de consumptie beter vermeden zou worden en waar een aantal maatregelen zouden moeten worden doorgevoerd om de soort beter te beschermen.
Waarom is dit belangrijk?
Makreel is een belangrijke prooi voor walvissen, dolfijnen en tonijn. Overbevissing van deze soort kan dan ook bredere negatieve milieueffecten hebben. Makreel wordt door verschillende landen - waaronder Noorwegen, IJsland, het Verenigd Koninkrijk en lidstaten van de Europese Unie - gevangen. Maar de Marine Conservation Society wijst er daarbij op dat deze landen momenteel weinig bereidheid tot samenwerking tonen om de overbevissing van de soort aan te pakken.
Overbevissing: De Noordoost-Atlantische makreel werd ooit als een milieuvriendelijke voedingskeuze voor consumenten beschouwd, maar de soort is steeds schaarser geworden en nu roepen deskundigen op tot een sterkere regulering van de manier waarop de vis wordt gevangen.
“De makreelpopulaties worden door overbevissing met een inkrimping geconfronteerd”, waarschuwt de organisatie in zijn nieuwe gids. “De soort vormt niet langer een duurzame voedselkeuze.”
“Het makreelbestand in het noordoosten van de Atlantische Oceaan kent sinds het midden van het voorbije decennium een duidelijke afname”, betoogt Charlotte Coombes, verantwoordelijke voor de Good Fish Guide van de Marine Conservation Society, daarbij.
“Dit is een bijzonder zorgwekkende evolutie. Andere dieren zijn voor hun voeding in belangrijke mate van de jacht op de makreel afhankelijk. Maar ook heel wat vissersgemeenschappen hebben hun bestaan rond de makreelvangst opgebouwd. Door de voortdurende overbevissing komen beide in gevaar.”
De belangrijkste visserijlanden hadden eerder een akkoord gesloten dat de totale makreelvangst binnen de grenzen van het wetenschappelijk advies diende te blijven.
Wetenschappelijke exports hadden voor het voorbije jaar een maximum vangst van 794.920 ton naar voor geschoven.
De visserijlanden hebben echter niet afgesproken op welke manier de vangsten zouden worden verdeeld. Daardoor moest het voorbije jaar in totaal een vangst van ruim 1,31 miljoen ton worden geregistreerd. Daarmee werd het geadviseerde volume met 42 procent overschreden.
In maart van dit jaar zijn de betrokken landen opnieuw samengekomen, waarbij moest worden bepaald op welke manier de volgende reeks quota zou worden verdeeld. Die gesprekken hebben echter nog geen concrete resultaten opgeleverd.
Betere regulering: De Marine Conservation Society heeft de autoriteiten opgeroepen om de visbestanden beter te beheren.
Tevens wordt opgeroepen tot een betere regulering van de visserij op de makreel in het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan.
Volgens de organisatie moeten de landen het bovendien eens worden over een aantal quota om de makreelbestanden efficiënter te beschermen.
Rode lijst: In de nieuwe Good Fish Guide blijken slechts vijftien soorten aan de groene lijst, die betrekking heeft op vis die duurzaam kan worden geconsumeerd, te zijn toegevoegd.
Op de rode lijst, die melding maakt van soorten waarvan de consumptie zou moeten worden gemeden, staan onder meer de Europese paling en de Ierse kabeljauw.
Jack Clarke, specialist duurzame visproducten bij de Marine Conservation Society, wijst er daarbij op dat de Europese paling nog altijd overal op het menu kan worden teruggevonden.
“Nochtans wordt de soort met een grotere mate van bedreiging geconfronteerd dan de Bengaalse tijger”, voert Clarke aan.
“De paling is het meest verhandelde dier op de hele planeet. Er is rond de soort bovendien een illegale handel met een jaarlijkse waarde van ongeveer 2,5 miljard pond gegroeid.”
