- Met 70.000 volgens de politie, en 80.000 volgens de vakbonden zelf (wat op zich vreemd is, normaal is dat laatste cijfer altijd het dubbel van het eerste) haalden de drie bonden gisteren een meer dan stevige opkomst voor hun ‘koopkrachtbetoging’. Dat leidde duidelijk tot euforie bij de vakbondsleiders, die stevig opgewarmde speeches gaven.
- “Wij willen leven, niet overleven”, zo schreeuwde ABVV-baas Thierry Bodson de massa toe.
- “Laat u niets wijs maken, er is geld voor betere lonen”, zo was het de beurt aan ACV-voorzitter Marc Leemans.
- Daarbij werd de vorige Zweedse regering andermaal heel fel aangevallen: over de wet van ’96, die door hen werd aangescherpt, maar ook over de pensioenleeftijd, die verder werd verhoogd. De PVDA-PTB was nadrukkelijk aanwezig, wat meteen een hete adem in de nek van de PS gaf én van Ecolo, dat in de peilingen toch wat aanklampt.
- Dat belooft meteen niet veel goeds voor de komende gesprekken binnen Vivaldi, onder meer over de pensioenhervorming. Minister van Pensioenen Karine Lalieux (PS) heeft haar plannen klaar, maar de komende weken moet het duidelijk worden of daaruit effectief een hervorming gepuurd kan worden.
- Tegelijk had Vivaldi wel al wat angels uit het protest gehaald door net afgelopen weekend met een nieuw pakket maatregelen voor de koopkracht te komen, op vlak van energie, ter waarde van 1,7 miljard volgens de PS.
- Maar de vragen van de werkgevers en eigenlijk ook van de Nationale Bank, om de meerkost van stijgende energieprijzen niet puur op hen af te wentelen in de vorm van de stijging van de lonen via de index – en dus een indexsprong toe te staan – werden radicaal afgewezen. Integendeel: de loonnormwet, (ofwel de wet van ’96) die net de stijgingen van de lonen via de index in toom moet houden, door met de buurlanden te vergelijken, is en blijft de kop van jut. Dat was gisteren wel bijzonder duidelijk in de betoging.
- Zo lijkt er een patstelling te ontstaan, zowel tussen werkgevers en werknemers, als binnen Vivaldi: aan de index wil niemand van de regeringspartijen raken, maar tegelijk mag dan ook niet aan die loonnormwet geraakt worden, zo vinden de liberalen en cd&v. Tussen de sociale partners is met de wederzijdse eisen geen vergelijk mogelijk, zeker niet op korte termijn.
- Integendeel. De werkgevers pochten over een “gebrek aan actiebereidheid” op de werkvloer: ondanks de betoging was er nergens eigenlijk veel hinder, ook in de Antwerpse haven niet. Maar de vakbonden, met het ABVV op kop, blijven druk zetten. Zij kondigden aan op 28 juni opnieuw te kijken wat de volgende acties zullen zijn. Tegelijk volgt eind deze maand, onder druk van de PVDA, een hoorzitting in de Kamer rond de loonnormwet. Mogelijk stijgt de spanning dan weer fors.
Een erg grote opkomst geeft het syndicaal protest extra energie
