Digitale goudkredieten moeten Indiase gezinnen door crisis helpen

Net als de rest van de wereld, heeft ook India onder druk van de coronapandemie een deel van zijn economie naar online platformen moeten overhevelen. Dat heeft aanzienlijke gevolgen gehad voor de kredietverstrekking van het land, die voor vele Indiase consumenten met goud als onderpand werkt. De sector heeft een aantal nieuwe activiteiten gecreëerd, waarbij onder meer kredietverstrekkers de lening bij de particulier thuis komen afwikkelen.

Een groot gedeelte van de Indiase consumenten heeft nog altijd geen bankrekening. Lenen gebeurt dan ook vaak bij de lommerd, waar eigendommen in ruil voor geld in pand kunnen worden gegeven. Goud heeft in de Indiase cultuur immers al lange tijd een belangrijke functie. Het edelmetaal kan door Hindoes gebruikt worden als religieus offer in tempels.

Hoewel India zelf weinig goud produceert, is het land een van de grootste consumenten van het metaal ter wereld. Jaarlijks wordt een aankoop van meer dan 700 ton gemeld. Indiase burgers hebben naar schatting 25.000 ton goud opgeslagen. Dat volume is bijna drie keer groter dan de reserves van de regering van de Verenigde Staten.

Geldschieters

Een groot deel van het Indiase goud bestaat uit sieraden, die meisjes vaak bij de geboorte krijgen en later een onderdeel van de bruidsschat moeten vormen. Rijke Indiërs investeren in goud als een manier om activa op te slaan en belastingen te ontwijken. Lagere bevolkingsgroepen gebruiken het metaal als onderpand om in tijden van financiële nood geld te lenen.

Dat gebeurt vaak bij sahukars, particuliere geldschieters die goud als onderpand voor leningen aanvaarden. Deze sahukars vragen echter niet zelden bijzonder hoge intresten. Inmiddels zijn er wel officiële lommerds ontstaan die geld tegen goud lenen, maar de sahukars hebben naar schatting nog altijd ongeveer 65 procent van de markt in handen.

Volgens Manappuram, één van de officiële kredietverstrekkers die de voorbije jaren op de markt is verschenen, lenen Indiase boeren gemiddeld een bedrag van 612 dollar. Dat kan tot enkele keren per jaar gebeuren.

De kredietverstrekker wijst er daarbij op dat minder dan 1 procent van de klanten de lening niet terugbetaalt. ‘De voorwerpen hebben vaak een grote sentimentele waarde en de debiteuren willen hun onderpand dan ook graag terug,’ luidt het.

De twee grootste financiële instellingen die goudkredieten verstrekken, hebben samen meer dan 248 ton in bewaring. Dat volume is groter dan de voorraden van landen zoals Zweden, Finland en Australië.

Elektronisch

Sinds de uitbraak van de coronapandemie heeft echter ook deze sector zijn activiteiten moeten aanpassen. Pandjeshuizen worden, uit vrees voor een besmetting, gemeden. Dat heeft een aantal kredietverstrekkers op het idee gebracht om een digitaal platform op te starten.

Daarbij kunnen debiteuren virtueel een aanvraag voor een lening invullen, waarna een vertegenwoordiger van de kredietverstrekker het onderpand thuis bij de klant komt schatten. Daarop wordt de rest van het proces elektronisch afgewikkeld en wordt een beslissing over een toekenning van een krediet genomen.

‘Dat hele proces neemt amper een half uur in beslag,’ benadrukt Rupeek, één van de aanbieders van de digitale kredietverstrekking.

‘Sinds de uitbraak van de pandemie is de vraag naar goudkredieten sterk toegenomen,’ betoogt Sumit Maniyar, een gewezen analist van JP Morgan en de oprichter van Rupeek. ‘Tussen maart en december verstrekten wij meer dan 500 miljoen dollar aan leningen, tegenover amper 24 miljoen dollar dezelfde periode het jaar voordien.’

De uitbraak van de pandemie heeft ook interesse van de traditionele Indiase banken, die voordien weinig belangstelling voor de goudleningen toonden, gewekt. Vele financiële instellingen bieden inmiddels de kredieten aan lage rentetarieven aan. In juli vorig jaar introduceerde Muthoot Finance een eigen bezorgdienst om met nieuwe concurrenten zoals Rupeek de strijd aan te gaan. Muthoot verwacht dat de goudkredieten dit jaar met minstens 20 procent zullen toenemen.

‘De trend zou uiteindelijk miljoenen Indiërs zonder bankrekening kunnen helpen om toegang te krijgen tot de formele kredietmarkt,’ merken experts op. ‘Dit kan de Indiase economische groei bovendien een extra impuls bieden.’

Meer