Het gonsde al langer van de geruchten, hij had zelf ook “woensdag” als beslissingsdag aangekondigd, en donderdag in de Kamer kwam dan het persmoment: Jean-Marie Dedecker blijft gewoon op de lijst van N-VA staan.

• De hele rondedans, met aanhoudende geruchten over een ‘eigen lijst’ met LDD, leveren zo netto voor de 71-jarige Dedecker wel een beloning op: hij trekt deze keer de lijst voor de Kamer, terwijl hij in 2019 nog de lijst duwde. Hij haalde toen 40.000 voorkeurstemmen, kopman Sander Loones haalde er 44.000 toen.
• Maar Loones zet nu een stap opzij, en gaat straks de Vlaamse lijst trekken. Een aderlating voor de Kamer, want de West-Vlaming staat bekend als een dossiervreter, die zeker op begroting zijn sporen meer dan verdiende. Van Dedecker kan gezegd worden dat hij op donderdag trouw in de Kamer voor zijn kritische vraag zorgt, maar ook niet veel meer dan dat.
• Alleen zat de N-VA wel behoorlijk vast: Dedecker werd door z’n eigen zoon Dimitri fors aan de mouw getrokken om nog eens zijn oude LDD van stal te halen, en zelf met een partij naar de kiezer te trekken. Oudgediende Peter Reeckmans vormde een duo met Dimitri, samen legden ze overal contacten en probeerden de zaak van de grond te krijgen. Reeckmans reageerde al en noemde de beslissing van Dedecker om toch op de N-VA-lijst te gaan staan “de grootste teleurstelling uit z’n politieke loopbaan”.
• De hele zaak lokte behoorlijk veel aandacht naar Dedecker, die openlijk de N-VA-top met Bart De Wever op de koffie ontving, maar evengoed ging praten met het Vlaams Belang, en met Open Vld’ers zoals Egbert Lachaert. Het leidt nu uiteindelijk tot een soort status-quo: hij blijft “onafhankelijke” op de N-VA lijst. Meteen toch een wat vreemde positie, want als lijsttrekker kleeft de partij toch behoorlijk fel.

Bittere pil

• Bij de N-VA wilde men in elk geval een scenario vermijden waarin LDD in elke provincie toch mogelijk een paar procenten zou komen wegkapen: dat zou de partij aanzienlijk wat zetels kunnen kosten. Bovendien staat men niet al te sterk in de meer perifere provincies: West-Vlaanderen en Limburg. In beide kieskringen vreest N-VA voor een ‘zwarte golf’ van Vlaams Belang. In die zin is Dedecker toch een mogelijk schot in de dijk, om een breuk tegen te houden.
• Het maakte dat zowel De Wever als Loones erg veel moeite staken in de gesprekken, die nu finaal positief zijn afgerond. Maar voor Loones toch een wat bittere pil: hij kan niet meer naar zijn geliefde Kamer. En ook voor Bert Maertens, de burgemeester van Izegem, die in 2019 nog de West-Vlaamse lijst trok voor het Vlaams Parlement, of voor nieuwkomer Maaike De Vreeze: beiden waren mogelijke namen om die Vlaamse lijst te trekken.
• Al was het al langer duidelijk dat Loones zich ook wil focussen op zijn eigen gemeente Koksijde-Oostduinkerke, waar hij absoluut burgemeester wil worden, met zijn lijst “Samen met Sander”. Of mogelijk wacht dan ook nog een post als Vlaams minister, om de pijn van een exit uit de Kamer te verzachten: West-Vlaanderen heeft niet echt een kopstuk meer bij N-VA sinds het vertrek van Geert Bourgeois. Loones zelf was ooit 28 dagen minister van Defensie, vóór de regering Michel I viel over het Marrakesh-pakt.