Vanaf 1 januari neemt Frankrijk het roulerend voorzitterschap van de Raad van de Europese Unie over van Slovenië. De Franse president Emmanuel Macron toonde zich naar aanloop van het voorzitterschap alvast ambitieus. De nieuwe Duitse minister van Buitenlandse Zaken, Annalena Baerbock, laat alvast weten zich volledig achter Frankrijk te staan. De twee zwaargewichten willen samen volop werk maken van een sterker Europa.
Duitsland en Frankrijk lijken beiden 100 procent achter een sterk Europa te staan, waarbij beide landen samen de leiding willen nemen richting een “soeverein Europa”. Volgens de twee is de Europese Unie te sterk afhankelijk van buitenlandse grootmachten, zoals China, Rusland en de Verenigde Staten.
“Onze Franse vrienden kunnen op onze steun rekenen van de eerste tot de laatste dag van hun voorzitterschap, om de juiste koers te varen binnen de EU: richting een duurzame economie, in de strijd tegen de klimaatcrisis, de digitalisering en voor een Europa dat meer soeverein is”, zegt Baerbock.
De lovende woorden bewijzen het Europees engagement dat de nieuwe Duitse regering, onder leiding van de sociaaldemocraat Olaf Scholz, willen aangaan. De Duitse paarsgroene coalitie wil naar eigen zeggen werken aan de eenmaking van Europa. Daarmee zetten ze de koers van Angela Merkel verder, die ook vaak de handen uit de mouwen stak wanneer de Europese Unie in de moeilijkheden kwam te zitten.
Voorzitterschap van de Raad
De Raad van de Europese Unie vormt een belangrijke schakel in het Europese radarwerk. De Raad onderhandelt de EU-wetten, coördineert het beleid van de lidstaten en werkt een gemeenschappelijk buitenlandbeleid uit voor de Unie. Elke zes maanden mag een nieuwe lidstaat het voorzitterschap in handen nemen. De voorzitter krijgt als taak om de vergaderingen tussen de lidstaten te plannen, deze te leiden en als neutrale bemiddelaar te fungeren in de verschillende besluitvormingsprocessen van de Raad.
Elke lidstaat start met enkele krijtlijnen en beloftevolle ambities, het voorzitterschap vormt dan ook een belangrijk ogenblik voor EU-landen om zichzelf in de kijker te plaatsen, hun diplomatieke rol uit te vergroten en hun internationaal imago op te poetsen.
Frankrijk trekt naar de Raad met de ambitie om Europa op het internationale schouwspel meer soevereiniteit te bieden. Dat moet volgens Macron gebeuren door meer coördinatie en een gestroomlijnd beleid: vooral op vlak van migratie en defensie wil Frankrijk de regels harmoniseren en verenigen. Daarbovenop streeft Frankrijk naar een Europees minimumloon.
Macron staat echter voor een reuzegrote uitdaging: de Franse presidentsverkiezingen in april 2022. De verkiezingen vallen midden in het voorzitterschap van Frankrijk. Met eurosceptische tegenkandidaten zoals Éric Zemmour en Marine Le Pen, die liever een “soeverein Frankrijk” boven een “soeverein Europa” zien, dreigen die pro-Europese ambities in het water te vallen.
G7 in Duitsland
De liefdesbetuiging van Duitsland aan het adres van Frankrijk komt uiteraard op een zeer gelegen moment voor Europa om zijn internationale rol in the picture te zetten. In de laatste maand van Frankrijks voorzitterschap van de Raad, vindt in Duitsland de jaarlijkse G7-top plaats. Dat Duitsland aan het hoofd zit van de samenkomst tussen enkele (voornamelijk westerse) economische grootmachten, wordt als een uitgelezen kans gezien om Europa’s rol als diplomatiek grootgewicht in de schijnwerpers te plaatsen.
Het Franse voorzitterschap is volgens Baerbock “een belangrijke kans die wij samen willen aangrijpen om Europa te versterken en het klaar te stomen om de uitdagingen van morgen aan te gaan”.
(evb)
