Premier Narendra Modi verantwoordde zijn strenge aanpak eind maart door te stellen dat het virus anders decennia van Indische vooruitgang zou wegvagen. Op dit moment zit India economisch aan de grond, en piekt het aantal besmettingen.
India telt momenteel het op twee na grootste aantal coronabesmettingen ter wereld, na Brazilië en de VS. Waarschijnlijk is dat – net als de officiële dodentol – echter een grove onderschatting, door een beperkte testcapaciteit en het feit dat veel Indiërs nauwelijks toegang hebben tot zorg. Dat werd deze week pijnlijk duidelijk toen bleek dat meer dan de helft van de inwoners van 3 sloppenwijken in Mumbai besmet (geweest) waren met het coronavirus. De crisisaanpak van premier Nardendra Modi heeft het land economisch geruïneerd, maar deed weinig om de curve af te vlakken. Wat is er aan de hand in India?
Draconische lockdown
Toen Modi op 24 maart de natie via televisie toesprak, kondigde hij een van de strengste coronalockdowns aan die de wereld de voorbije maanden zag. Slechts 4 uur na zijn speech werden de maatregelen van kracht, en had de volledige bevolking van 1,3 miljard geen bewegingsvrijheid meer. Openbaar vervoer werd stopgezet, vrijwel alle economische activiteit kwam nagenoeg volledig tot stilstand, inclusief een groot deel van de gezondheidszorg.
De aanpak past bij het beeld dat Modi graag van zichzelf cultiveert: dat van sterke man, die daadkrachtige beslissingen durft te nemen. Op het moment van zijn televisietoespraak waren er nog maar een 500-tal bevestigde gevallen in India. De lockdown was echter even streng als hij ondoordacht was. Het bracht een ware exodus op gang van verpauperde arbeiders. De vele seizoensarbeiders en arbeidsmigranten vanop het Indische platteland waren plotsklaps hun baan kwijt en vaak geen onderdak in de stad waar ze werkten.
Moe en moedeloos stapten ellenlange rijen van loonslaven en dagwerkers langs autosnelwegen en treinsporen, op zoek naar de veiligheid van hun plattelandsdorp van oorsprong.
Terwijl de lockdown de verspreiding van het SARS-CoV-2 moest inperken, verspreidde dit onvoorziene gevolg het virus naar de landelijke gebieden.
Plotse ommekeer
Onder druk door de economische instorting, en door ongeveer 140 miljoen kwetsbare arbeiders die geen enkele manier meer hadden om in hun levensonderhoud te voorzien, veranderde Modi na bijna twee maanden het geweer plotsklaps van schouder. Tijdens alweer een televisietoespraak vertelde hij zijn onderdanen dat het tijd werd om te leren leven met het virus, en dat India ‘de kansen moest grijpen die de pandemie presenteert.’
‘Coronavirus zal nog lang deel uitmaken van ons leven, maar we kunnen ons leven er niet om laten draaien’ zei hij. Tijd voor de Indiërs om terug aan het werk te gaan dus. Op dat moment had India 71.000 bevestigde gevallen.
Vandaag zijn dat er anderhalf miljoen. Deze week bleek echter uit een studie van het Tata Institute of Fundamental Research, dat meer dan de helft van de inwoners van de dichtbevolkte sloppenwijken Chembur, Matunga en Dahisar in de stad Mumbai besmet zijn geweest met het coronavirus. Dat is exponentieel meer dan de officiële cijfers aangeven.
Tot op heden is het openbare leven in India nog steeds zwaar verstoord. Het virus circuleert meer dan ooit. Toch wordt de aanpak nu gekenmerkt door inertie, in plaats van daadkrachtigheid. Er is weinig moeite om mensen te sensibiliseren. Er is geen intensieve campagne om het correct dragen van maskers te bevorderen. Nochtans is bewustmaking volgens gezondheidsexperts essentieel om de verspreiding van het virus te vertragen.