De meerderheid van mensen in de wereld (52%) – denkt dat het aantal mensen dat in extreme armoede leeft almaar toeneemt. In België ligt dat percentage met 58% nog hoger. Maar exact het tegenovergestelde is waar.
Nooit eerder in de voorbije tweehonderd jaar is het aantal mensen dat in extreme armoede leeft sneller gedaald dan de voorbije 20 jaar. Het gaat om de belangrijkste positieve ontwikkeling van deze tijd, maar ze wordt in de media amper gerapporteerd. Niet enkel de extreme armoede daalt sneller, want de neerwaartse trend is herkenbaar bij alle vormen van armoede, blijkt uit een grafiek van Max Roser van het Institute for New Economic Thinking van de universiteit van Oxford.
Amper 2 op elke 10 mensen begrijpen wat aan de gang is
Maar uit een tweede grafiek van Max Roser blijkt dat amper 20% van de wereldbevolking zich ervan bewust is dat de armoede afneemt. Opmerkelijk is dat de slechtst geïnformeerden over deze tendens zich voornamelijk in de rijke westerse landen bevinden. België bijvoorbeeld, waar 12% van de bevolking denkt dat de extreme armoede afneemt, terwijl 58% denkt dat ze toeneemt en 30% denkt dat extreme armoede stabiel is gebleven of zegt het niet te weten. (Een grotere versie van de grafiek staat hier)
Westen voelt weinig van de strijd tegen armoede
Dat de inwoners van rijke landen er vaak ver naast zitten mag niet verbazen. Zij zijn meestal generaties geleden al uit de armoede ontsnapt en hebben er geen idee van wat zich in de rest van de wereld afspeelt. Verder voelt het Westen weinig van de strijd tegen armoede. Op wereldwijd niveau is de ongelijkheid weliswaar afgenomen, maar in het Westen is de kloof tussen rijk en arm enkel groter geworden. Het westerse publiek is dan ook weinig gevoelig voor de vorderingen die in andere landen worden gemaakt.
De mensen in wat we de opkomende economieën noemen hebben daarentegen de extreme armoede vaak met eigen ogen zien verdwijnen. In China antwoordde ruim 49% van de mensen dat het aantal mensen dat in extreme armoede leeft is gedaald.
De Chinese transformatie
De Chinese transformatie is dan ook indrukwekkend. Indien de armoedegraad in dat land na 1990 niet meer zou zijn gedaald, zouden 900 miljoen meer Chinezen in armoede leven dan vandaag het geval is. In 1990 was 98% van de bevolking arm, vandaag is dat nog 31%.
De voorbije 5 jaar heeft China elke dag opnieuw 37.000 mensen uit de armoede gehaald, een kolossale prestatie. Ook landen als Indonesië, India, Kenia en Senegal scoren beter dan bijvoorbeeld Japan, Italië en Frankrijk, waar amper 9% van de inwoners zich van deze positieve tendens bewust is.
3 conclusies
Uit dit soort misconcepties kunnen drie zaken worden geconcludeerd, zegt Roser.
- De wijdverspreide onwetendheid over zulke belangrijke zaken voedt een algemene ontevredenheid over de vooruitgang in de wereld. Zo denkt amper 3% van de Fransen dat de wereld beter wordt.
- De media doen ‘een verschrikkelijk slechte job‘ in de manier waarop ze berichten over wat er in de wereld gebeurt. Vooral in de rijke westerse landen slagen de media en het onderwijs er maar niet in een accuraat beeld van de vooruitgang in de wereld te schetsen. (Zie video onderaan.)
- Dat leidt uiteindelijk tot een totaal misvormd beeld van wat de toekomst bieden kan. Net geen 50% van de Belgen denkt dat de wereld er de volgende 15 jaar op achteruit zal gaan. Gelukkig is het in die landen waar vandaag nog grote armoede eerst dat men optimistisch is over de toekomst.
In het Westen is pessimisme de norm geworden
We geloven dus niet enkel dat de wereld stagneert of achteruitgaat, we denken ook dat die vermeende stagnatie of achteruitgang zich in de toekomst zal doorzetten. Dat pessimisme uit zich uiteraard in de politiek. Wie geen vooruitgang verwacht zal evenmin van verwachten dat zich positieve ontwikkelingen voordoen. De weinige optimisten daarentegen zullen veranderingen eisen die de verbeteringen brengen die ze verwachten.