‘Een pathologische optimist.’ Met die woorden omschrijft filosofe en feministe Rosi Braidotti zichzelf. Een van haar filosofische interesses is de toekomstvan de mens als soort. En die mens kan zichzelf niet langer als het epicentrum van het universum zien.We moeten niet te nostalgisch zijn. De toekomst is niet per se beangstigend.’
Ik ontmoet Braidotti in de Universiteit Utrecht, waar ze de titel van ‘Distinguished University Professor’ draagt. Haar hele volwassen leven speelt
