Duitsland legt vrijdag drie van zijn zes laatste kernreactoren stil. De kernuitstap die Angela Merkel tien jaar geleden in gang zette, wordt door haar opvolger Olaf Scholz met overtuiging verdergezet.
Het gaat om de kernreactoren Brokdorf, Grohnde en Gundremmingen C. Ze waren sinds 1985 of 1986 in dienst. Zo blijven er nog drie over (Isar 2, Emsland en Neckarwestheim 2). Die moeten over een jaar dicht, waarmee de Duitse kernuitstap compleet zou zijn.
Kort na de kernramp in Fukushima (maart 2011) kondigde toenmalig Duits bondskanselier Angela Merkel (CDU) aan dat het land de kernreactoren zou uitfaseren. Die koers wordt door haar opvolger Olaf Scholz (SPD) en zijn coalitie van socialisten, groenen en liberalen verdergezet.
Voorbeeld voor de regering-De Croo?
Duitsland kiest daarmee voor een vergelijkbare niet-nucleaire koers als ons land, al is over de Belgische kernuitstap het laatste woord wellicht nog niet gezegd.
Terwijl kernenergie goed is voor 40 à 50 procent van de Belgische stroomproductie, weegt ze in Duitsland wel minder zwaar door. De zes kernreactoren waren dit jaar goed voor 12 procent van de Duitse elektriciteitsproductie, zo becijferde de energiekoepel BDEW, tegenover 41 procent voor hernieuwbare energie, 28 procent voor steenkool en 15 procent voor aardgas.
Duitsland wil niet alleen het gebruik van kernenergie, maar ook steenkool uitfaseren, en voluit de kaart van hernieuwbare energie trekken. In een overgangsfase zullen er wel gasgestookte centrales nodig zijn om de stroombevoorrading te verzekeren, wat bij ons ook het plan is van minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen).
De Vlaamse Groenen noemden in 2011 de “Energiewende” van Angela Merkel al “het goede voorbeeld”.
Duitsland versus Frankrijk
De Duitse energiepolitiek staat wel diametraal tegenover die van Frankrijk, wat op Europees vlak misschien wel tot spanningen kan leiden. De Fransen zijn historisch gezien altijd al grote voorstander van kernenergie en mikken in de toekomst op bijkomende kleinere reactoren van de nieuwe generatie, de zogeheten SMR’s.
Duitsland heeft heel andere ambities. Tegen 2030 moeten hernieuwbare bronnen veruit de dominante elektriciteitsbron worden en 80 procent van de Duitse vraag kunnen invullen, zo staat in het regeerakkoord-Scholz.
(jvdh)