Politici die processen beginnen tegen critici, het is niet zonder risico. Om de hoek loert immers altijd het zogenaamde Streisandeffect: dat zijn pogingen van een persoon of instantie om informatie te verbergen of te verwijderen, waardoor ze juist de aandacht op die informatie vestigen. Het fenomeen gaat terug naar 2003, toen actrice Barbara Streisand foto’s van haar villa in Malibu wilde laten verwijderen, om privacyredenen, en het omgekeerde bereikte: namelijk extra veel aandacht voor de foto’s.

• Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert startte begin vorige maand een procedure in kortgeding tegen ’t Scheldt, een website die al langer de Open Vld-voorzitter en zijn entourage viseert. Eerder voerde en won een Open Vld-woordvoerder al een rechtszaak tegen diezelfde website, en de man daarachter, Gert Van Mol. Maar in oktober van dit jaar waren foto’s van Lachaert en een vrouw bij een restaurantbezoek in het Gentse, op de site verschenen, de reden voor de Open Vld-voorzitter om zelf een procedure aan te spannen.
• Lachaert zijn eis werd afgewezen, maar verder kreeg de zaak weinig media-aandacht: het leek de zoveelste episode in een langlopend conflict.
• Alleen, de advocaten van ’t Scheldt sloegen terug, op een juridisch toch wel spitsvondige manier. Want Lachaert zou zijn beroepsgeheim als advocaat geschonden hebben in de dagvaarding waarmee hij de website voor de rechter sleurde, zo stellen ze. Dat draait dan weer rond een rechtszaak van meer dan tien jaar geleden, waarin de huidige Open Vld-voorzitter optrad voor The Wall Street Journal Europe.
• Daarbij maakten die advocaten gebruik van een periode van 24 uur, waarin Lachaert uitzonderlijk kon worden aangevallen voor de correctionele rechtbank. Want als Kamerlid geniet de Open Vld-voorzitter uiteraard van parlementaire onschendbaarheid: net om Parlementsleden te beschermen kan men hen niet zomaar voor de rechter slepen.
• Maar dat kon 24 uur lang wel, zo gaf de Gentse procureur-generaal de advocaten van ’t Scheldt gelijk. Dat bericht De Tijd. Meer zelfs, de zaak kwam gisteren al voor bij de Commissie Vervolgingen in de Kamer, die telkens samenkomt als een Parlementslid toch dreigt voor een rechter te komen: het is de Kamer zelf, die uiteindelijk moet oordelen of één van hen dan effectief voor het gerecht moet verschijnen.
• Aan De Tijd liet de Open Vld-voorzitter al weten dat hij de rechtszaak niet uit de weg gaat: “’Er zit geen enkele grond in die zaak, dus wat mij betreft: behandel ze maar en handel ze af. Hoe kan een advocaat een beroepsgeheim hebben tegenover zijn tegenpartij? Hij heeft een beroepsgeheim tegenover zijn cliënt. Het geding is duidelijk tergend en roekeloos en enkel bedoeld als beschadigingsoperatie. Vanuit democratisch oogpunt is het echt heel bedenkelijk dat een extreemrechtse site een politicus op deze manier in diskrediet probeert te brengen. Ongezien.”
• Meteen kondigt Lachaert aan een tegenvordering te zullen instellen, opnieuw een juridische stap dus. Binnen Open Vld is niet iedereen onverdeeld gelukkig met die aanpak van de voorzitter: “Beter is om soms het hoofd koel te houden, en de ander niet groter te maken”, zo is bij een blauwe veteraan te horen.