Ook tien jaar na het uitbreken van de wereldwijde bankencrisis is de financiële wereld nog niet veilig genoeg. Er moet worden vastgesteld dat de greep van de regulatoren op de sector opnieuw begint te verzwakken. Dat heeft Christine Lagarde, directeur van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), gezegd.

Aanleiding voor de commentaren van Lagarde is de tiende verjaardag van de teloorgang van de Amerikaanse investeringsbank Lehman Brothers Holdings, die op 15 september 2008 instortte en die tot een verlamming van de wereldwijde kredietmarkten leidde. Dat vormde op zijn beurt de aanzet van een zware economische crisis die inmiddels als de Grote Recessie in de economische geschiedenis is ingeschreven.

Blijvende kwetsbaarheden

“Er blijven nog heel wat vragen over de aanhoudende kwetsbaarheden van het wereldwijde financiële systeem,” zegt Christine Lagarde. “Onder meer moet worden vastgesteld dat teveel banken, vooral in Europa, onvoldoende gewapend zijn en bijkomend kapitaal nodig hebben.”

Bovendien zijn de voorbije jaren volgens Lagarde een aantal grotere financiële entiteiten ontstaan, terwijl tevens de complexiteit van de instellingen is toegenomen. Dat betekent echter dat ook het fenomeen van de systeembanken – die veel te groot zijn geworden om failliet te kunnen laten gaan – niet fundamenteel is aangepakt en zelfs nog is toegenomen.

“De grootste bezorgdheid is echter dat vele beleidsmakers van de sector een toenemende druk ervaren om de strengere regels, die na de financiële crisis werden geïntroduceerd, opnieuw te versoepelen,” waarschuwt Lagarde.

“De meeste economen slaagden er niet in om de Grote Recessie te voorspellen. Bijna iedereen bleek waarschuwingssignalen die momenteel voor iedereen duidelijk lijken – zoals het grote risicogedrag van de banken, lage kredietvoorwaarden en een overmatig vertrouwen op financieringen op korte termijn – over het hoofd te zien.”

Globalisering

“Wel bleek de crisis met een sterke gecoördineerde internationale reactie te worden beantwoord,” zegt Lagarde, die zeven jaar geleden tot directeur van het Internationaal Monetair Fonds werd benoemd, na vier jaar lang Frans minister van financiën te zijn geweest. “Ironisch is echter dat de diepe littekens van die gebeurtenissen de internationale samenwerking moeilijker hebben gemaakt.”

“De zware kosten die door de bevolking voor de crisis moesten worden gedragen, samen met de verontwaardiging over de redding van de banken en de straffeloosheid van de bankiers, hebbenbijgedragen tot de negatieve reacties tegen de globalisering en het verlies aan vertrouwen in regeringen en andere instellingen.”