Een belasting op frequent flyers zou mee moeten helpen zorgen voor de financiering die nodig is om de luchtvaart de volgende decennia duurzamer te maken. Dit stelsel laat toe om de kosten van deze duurzame strategie te concentreren op het publiek dat op de diensten van de sector het meest beroep doet. Dat staat in een rapport van de International Council on Clean Transportation (ICCT).
De International Civil Aviation Organization (ICAO), de wereldwijde federatie voor burgerluchtvaart, raamt dat er tegen het midden van deze eeuw mogelijk 4.000 miljard dollar in technologieën zal moeten worden geïnvesteerd om voldoende emissiereducties te realiseren om de opwarming van de aarde tot 1,75 graden Celsius te beperken. Dit vertaalt zich in een jaarlijkse investering van 121 miljard dollar.
Twee mogelijke methodes
De onderzoekers wijzen erop dat er twee verschillende methoden kunnen worden gehanteerd om deze jaarlijkse inkomsten te garanderen. Men zou kunnen kiezen voor een vlakke vliegtaks van 25 dollar per vlucht, maar men zou ook kunnen opteren voor een heffing op frequent flyers die met elke vlucht in het tijdsbestek van het jaar – van 9 dollar tot 177 dollar – zou worden opgevoerd.
“De heffing voor frequent flyers is bedoeld om mensen die het vaakst van de luchtvaart gebruik maken, met een oplopende belastingdruk te belasten”, stippen de onderzoekers aan. “In vergelijking met de vaste vliegtaks bleek dat een heffing op frequent flyers de belastingdruk van de occasionele passagiers naar de rijkere courante gebruikers zou verschuiven.”
“De taks op de frequent flyers zou 81 procent van zijn omzet genereren uit gebruikers die meer dan zes keer per jaar het vliegtuig nemen. Dat komt overeen met 2 procent van de wereldwijde bevolking. Bovendien zou 90 procent van de inkomsten worden verzameld bij de rijkste 10 procent van de wereldpopulatie.”
Indien alle inkomsten uit de heffing op frequent flyers zouden worden gebruikt voor de ondersteuning van de ontwikkeling van technologieën, zou volgens de onderzoekers bovendien ook de ongelijkheid tussen de landen in de toegang tot kapitaal voor duurzame luchtvaart kunnen worden aangepakt.
“Met een heffing op frequent flyers zou immers 67 procent van de totale omzet kunnen worden opgehaald in ontwikkelde landen, tegenover slechts 51 procent wanneer met een vlakke vliegtaks zou worden gewerkt”, wordt er opgemerkt.
Omkaderende maatregelen
“Deze verschuiving van de financiële lasten van naties met een laag inkomen naar rijke landen zou ook het doel van de organisatie voor burgerluchtvaart ondersteunen om financiële steun te verzekeren voor de realisatie van een duurzame luchtvaart in het zuidelijk halfrond van de planeet”, zeggen de onderzoekers nog.
In beide scenario’s zou een belasting de vraag naar vliegtuigreizen met ongeveer 7 procent verminderen, maar die daling zou wel een verschillend karakter hebben. Wanneer met een taks op frequent flyers wordt gewerkt, zou immers de rijkste 5 procent van de wereld zijn vliegtuigreizen met 12 procent afbouwen, terwijl de impact op de 80 procent laagste inkomens nagenoeg verwaarloosbaar zou zijn.
Inspanningen
Het rapport merkt anderzijds op dat de invoering van een heffing op frequent flyers wel een aantal omkaderende inspanningen zou vereisen. “Onder meer zou een nauwkeurige databank over de gebruikers moeten worden opgesteld, met het nodige respect voor de privacy van de reizigers”, wordt er aangevoerd.
“Eveneens zouden duidelijke richtlijnen voor het gebruik van de verkregen inkomsten moeten worden opgesteld. De studie heeft echter duidelijk gemaakt dat het mogelijk is om fondsen voor de uitbouw van een duurzame luchtvaart op een rechtvaardige manier te verzamelen.”
(lb)