Tom Willemen (47) is definitief CEO af bij de gelijknamige bouwgroep. Hoe goed de opvolging binnen een familiebedrijf ook voorbereid wordt, enkele recente voorbeelden tonen aan dat de praktijk vaak moeilijker is dan de theorie.
Patriarch Johan Willemen gaf in 2016 de leiding over bouwgroep Willemen (2.200 medewerkers) door aan zijn zoon Tom. Het leek de perfecte generationele overdracht van de macht bij het familiebedrijf. Onder de vleugels van zijn vader kon de nieuwe CEO de stiel leren, om dan later solo te vliegen.
Maar recentelijk kwam aan het licht dat Johan Willemen op zijn 72ste toch weer de operationele leiding moest overnemen, wegens een burn-out van zoon Tom. “Die zette zelf een stap terug om te recupereren van oververmoeidheid en om mentale rust te vinden. Ondertussen is duidelijk dat Tom meer tijd nodig zal hebben om op volle kracht terug te kunnen keren”, zegt Willemen Groep woensdagavond in een openhartige mededeling.
Daarin werd bekendgemaakt dat Marc Jonckheere promoveert tot de nieuwe CEO en daarmee de dagelijkse bedrijfsleiding per direct overneemt van Tom en Johan Willemen. De nieuwe topman werd midden juni aangetrokken als algemeen directeur van de Infra-tak van Willemen en krijgt nu onverwacht de leiding over de volledige groep. Hij moet de groep, die ook een kleine herstructurering aankondigde, weer uit de rode cijfers trekken.
Geen Willemen meer aan het hoofd van Willemen, dus. En dat lijkt ook in de verdere toekomst niet in de kaarten te zitten. “Door deze aanstelling zal Tom de nodige tijd kunnen nemen om op zijn eigen tempo terug te keren in een meer strategische rol. Hij kijkt er alvast naar uit om in de toekomst samen te werken met Marc”, zegt de familie.
Geen alleenstaand geval
De opvolging aan de top is ook bij andere familiebedrijven een delicate oefening. Een bekend voorbeeld is de turbulentie aan de top van IT-bedrijf Econocom. Stichter Jean-Louis Bouchard verving er in 2018 op zijn 75ste zoon Robert als CEO, nauwelijks acht maanden nadat hij eerst de fakkel had overgedragen aan zijn zoon. Pas begin dit jaar, en enkele directieherschikkingen later, werd een nieuwe, niet-familiale CEO aangeduid. Patriarch Jean-Louis Bouchard blijft wel een oogje in het zeil houden.
Ook in andere familiebedrijven blijkt de gedoodverfde kroonprins soms niet geschikt om de topfunctie op te nemen. Een elegante oplossing is dan een externe CEO aan te wijzen, terwijl de familiale opvolger een minder veeleisende functie krijgt in het directiecomité of de raad van bestuur.
Hoeveel voorbereiding een familiale opvolging vergt, blijkt uit een recente getuigenis van uitgeverij Lannoo: CEO Matthias Lannoo volgt al sinds 2015 een stappenplan om in 2023 de fakkel door te geven aan de volgende generatie.
(as)
