De introductie van het internet heeft ook de zoektocht naar een geschikte romantische partner fundamenteel veranderd. In het begin van de jaren negentig van de voorbije eeuw werd online dating nog als een vreemde en zelfs pathetische activiteit beschouwd, maar op dit ogenblik is het vaak een normale procedure geworden. Inmiddels maken wereldwijd minstens tweehonderd miljoen mensen per maand gebruik van digitale datingdiensten.

In de Verenigde Staten is inmiddels meer dan een derde van alle huwelijken met een online ontmoeting van start gegaan. Alleen contacten langs gemeenschappelijke vrienden zijn er nog een grotere bron van romantische relaties, maar ook die kloof wordt snel kleiner.

Sociaal experiment

The Economist voegt eraan toe dat digitaal dating in wezen ook ook groot sociaal experiment mag worden genoemd. Er is immers een fundamenteel verschil met offline ontmoetingen. Terwijl vroeger vooral uit de vriendenkringen van bekenden werd geput, werkt online dating immers vooral met onbekenden. Dat levert ook een grotere keuzemogelijkheid op.

“Op kantoor of in een bar zijn enkele tientallen potentiële partners beschikbaar, maar online kunnen tienduizenden kandidaten worden gevonden,” aldus het magazine. “Die grotere keuzemogelijkheid maakt de digitale datingmarkt veel efficiënter, temeer daar online ontmoetingen alleen met wederzijdse toestemming kunnen.”

“Voor sommige kandidaten zal online dating problemen opleveren, want door de selectiviteit zullen sommige mannen er nooit in lukken een online partner te vinden,” zegt The Economist. “De Chinese dating-applicatie Tantan heeft uitgewezen dat mannen in 60 procent van de potentiële vrouwelijke contacten interesse tonen. Omgekeerd bleken slechts 6 procent van de mannen door de vrouwen als een mogelijke kandidaat te worden geselecteerd.”

“Hierdoor zullen 5 procent van de mannen ermee rekening moeten houden online nooit een partner te vinden. In de offline dating, waar minder mannen beschikbaar zijn, zullen vrouwen zich sneller tevreden stellen met partners die online geen kans zouden maken.”

“Voor de meesten leidt digitale dating echter tot betere resultaten,” aldus nog het magazine. “Onderzoek in de Verenigde Staten heeft aangetoond dat huwelijken van partners die elkaar online hebben ontmoet, gemiddeld langer stand houden en vaak ook gelukkiger zijn.”

“De morele bezwaren tegenover online dating blijken eveneens grotendeels ongegrond. Online opportuniteiten blijken de kans op ontrouw niet te verhogen. In de Verenigde Staten hebben de statistieken over echtscheidingen een stijging gekend tot de opkomst van het internet, waarna opnieuw een daling kon worden geregistreerd.”

Transparantie

The Economist geeft wel toe dat de online datingmarkt een aantal problemen kan herbergen. “Vele gebruikers klagen over stress door de confrontatie met de brutale realiteiten van een digitale vleesmarkt,” zegt het magazine. “Bovendien moet gewag gemaakt worden van problemen die ook andere digitale platformen – zoals fraude en namaakaccounts – kennen.”

“Ongeveer 10 procent van de datingprofielen die worden gecreëerd, blijkt niet aan reële personen te behoren. Verder moet worden gesteld dat online dating mogelijk aanleiding kan geven tot enerzijds een grotere diversiteit in koppels, maar anderzijds ook bevestigend kan werken.”

“Er zijn aanwijzingen dat het internet vaker tot gemengde huwelijken leidt, aangezien de eigen homogene sociale groepen kunnen worden verlaten,” beklemtoont The Economist. “Anderzijds kan ook beter worden gezocht naar potentiële partners die in sterke mate met de eigen persoonlijke en sociale karakteristieken – zoals het niveau van onderwijs of inkomen – zouden moeten overeenstemmen.”

“Op die manier zou de inkomensongelijkheid in de maatschappij nog toenemen. In de toekomst zou dat eventueel zelfs nog kunnen worden uitgebreid met genetische karakteristieken.”

The Economist wijst bovendien op het gevaar dat de dating-markt grotendeels uit zijn traditionele omgeving wordt weggehaald en in toenemende mate aan een beperkt aantal online platformen wordt toevertrouwd.

“Daardoor komt een grote macht in handen van een beperkte groep codeurs,” waarschuwt het magazine. “Vooral autoritaire regimes zouden hierin een aantal opportuniteiten kunnen zien. Om dergelijke evoluties te vermijden, is concurrentie en transparantie een absolute noodzaak.”