Het Amerikaanse parlement jaagt er deze week twee wetten door die Peking ziedend maken, met goedkeuring van Trump. Verschillende zetten van de Amerikaanse president doen vermoeden dat het in zijn belang is om de handelsoorlog te rekken.
Vorige week koos Trump de kant van de anti-Chinese betogers in Hongkong door twee wetten te ondertekenen. Op woensdag werd er een wet gestemd in het Amerikaanse parlement die een hoge functionaris sanctioneert die de ‘heropvoedingskampen’ van de Oeigoeren superviseert in de Chinese provincie Xinjiang. Beide zetten zijn humanitair te verantwoorden. De voormalige zakenman en tv-ster staat echter niet bekend om zijn menslievende inborst, misschien zijn het eerder strategische manoeuvres.
Bittere handelsstrijd
Al meer dan een jaar zijn de VS en China verwikkeld in een bittere handelsstrijd waarbij beide partijen miljarden dollars heffingen aan elkaars exportproducten hebben opgelegd. Wereldwijd zorgt het conflict voor economische kopzorgen. De onzekerheid zorgt de laatste maanden ook voor een vertraging van de groei in de VS.
Het lijkt erop dat Trump geen handelsakkoord met China meer nastreeft, alleszins niet op korte termijn. Terwijl hij vorige week nog aankondigde ‘heel dicht bij de eerste fase van een akkoord te zitten’, heeft Trump op dinsdag laten weten dat hij wel brood ziet in te wachten met een overeenkomst met China tot na de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020. Trump heeft er op verschillende manieren belang bij dat de Chinezen boos weglopen van de onderhandelingstafel.
Perceptie is alles
In een handelsakkoord moeten er toegevingen worden gedaan. Trump wil in de aanloop naar de presidentsverkiezingen absoluut niet gezien worden als iemand die concessies doet. Hij kan echter ook niet diegene zijn die de onderhandelingen stopzet. De handelsoorlog raakt vooral Amerikaanse boeren hard, een belangrijk onderdeel van Trumps achterban. In de peilingen lijken ze hem voorlopig nog te steunen. Hij moet echter de schijn hoog houden dat hij zwoegt voor hen in moeilijke handelsgesprekken.
Amerikaanse kiezers zullen hem in november volgend jaar beoordelen op zijn prestatie als president. De Amerikaanse economie draaide onder zijn bewind grotendeels als een tierelier. Een groeispurt die weliswaar werd ingezet tijdens de ambtstermijn van zijn voorganger Barack Obama. Tot de verkiezingen wil hij graag gezien worden als de sterke man die de economie doet draaien. Een complex handelsakkoord zou die positie kunnen ondergraven.
‘Tariff Man’
De uitspraken over het handelsakkoord met China komen er na een week vol protectionistische zetten van Amerikaanse president. Maandag kondigde hij importtarieven aan op Braziliaans en Argentijns staal en aluminium. Als wraak voor een Franse digitale belasting dreigt hij met importbelastingen van 100% op een reeks Franse exportgoederen met een waarde van 2,4 miljard dollar. De EU kreeg van hetzelfde laken een pak: Trumps handelsvertegenwoordiger kondigde maandag doodleuk aan dat hij de tarieven op Europese goederen ter waarde van 7,5 miljard dollar waarschijnlijk nog zal verhogen. Die waren gepland als sanctie voor ‘illegale overheidssteun’ aan het de Europese vliegtuigbouwer Airbus.
Door al die acties wil hij overkomen als een daadkrachtige beleidsmaker die niet met zich laat sollen. Hij pronkt met de bijnaam ‘Tariff Man’. Ook niet onbelangrijk in campagnemodus: Het leidt de aandacht af van het impeachment-onderzoek. De president wordt momenteel geconfronteerd met afzettingsprocedures in het Huis van Afgevaardigden. Hij zou op ongeoorloofde wijze de hulp van Oekraïense overheid gevraagd hebben om zijn kansen op herverkiezing in 2020 te vergroten.
Het lijkt er dus niet op dat de wereldwijde onzekerheid door handelsconflicten snel zal bekoelen. Of de strategie van Trump politieke vruchten afwerpt zal blijken in november. Zijn mening over China wordt alleszins breed gedeeld in Washington. Dus er is geen reden om die op korte termijn te wijzigen.