Met zijn Springbok Coaching verschaft Brecht Buysschaert al zeven jaar health & well being coaching aan bedrijven. In de recente publicatie ‘W(h)ealthy Workplaces’ (deze week gelanceerd) bundelde Buysschaert gesprekken die hij had met ‘impact makers’ over mentale en fysieke gezondheid binnen een bedrijfscontext. ‘Relevanter dan ooit in pandemietijden’, aldus Buysschaert.

Brecht Buysschaert (°1982) lijkt exact het type mens waarvoor de scheppers van onze taal ooit het adjectief ‘dynamisch’ muntten. In een Zoom-gesprek oogt de gepassioneerde ondernemer zelfs neergezeten constant in beweging.

‘Welzijn is een onderwerp dat mij al beroert sinds mijn studiejaren als licentiaat lichamelijke opvoeding’, aldus Buysschaert. Eerder deze week had Business AM een conversatie met de licentiaat LO.

Buysschaert: ‘De initiële hunker van mij was om mensen te leren kennen via een interview. En onze gezondheidsboodschap te verspreiden via een blog en een podcast. Na een paar gesprekken was het duidelijk dat de interviews zoveel diepgang hadden en dat ze veel meer verdienden dan enkel een podcast en een blog. Dan heb ik dus gezocht naar een uitgeverij die me kon helpen om de boodschap nog breder in de maatschappij te gaan verkondigen. Het gaat immers niet alleen gezondheid, maar over welzijn, wat breder is, en betekenis gevend werk. Zo is de opzet veel ruimer geworden dan we initieel voor ogen hadden begin vorig jaar’.

Wie zijn de ‘impact makers’ in uw boek?

BB: ‘Anouk Lagae van Accent Jobs, Rik Vera van Nexxworks, Philip Van Eeckhoute van Liantis, Heidi Delobelle van AG, Hans Maertens van VOKA, Lieven Annemans van de Universiteit Gent, Isabel Peeters van DPG Media, Reginald Schepper van de Vrije Universiteit Brussel, Kim Swyngedouw van StreetwiZe / Mobile School, Dirk Wynants van Extremis, Boudewijn van den Brand van Lidl België en Luxemburg, Elke Van Hoof van de VUB en teamleader Jeroen De Wit.’

Ik zie ook ‘Brecht Buysschaert’ in de inhoudstafel staan…

BB: ‘Natuurlijk heb ik voor de ‘walk your talks’ ook uit eigen ervaring geput. Voor ik m’n eigen bedrijf startte, werkte ik in de salesafdeling van verschillende internationale bedrijven’.

Slappe Britse koffie

Was er destijds iets in uw omgeving dat u ertoe noopte het bedrijfsleven als werknemer te verlaten?

BB: ‘De eerste prikkel kan ik mij nog goed herinneren. Ik werkte in Engeland, bij Unilin. Het was een vrijdag en ik reed vanuit Birmingham naar huis. Grijs, regenachtig Birmingham. Ik had de tunnel gemist en ik ging niet op tijd bij mijn kinderen zijn. Die waren eigenlijk net geboren, toen één en drie jaar. Voor mij een belangrijke kans om bij m’n kinderen te zijn en ik miste ‘m alweer. Ik besefte: ik ben hier met iets bezig waar ik echt niet blij van word.

Enfin, dat was dus de druppel. Ik moest iets met well-being doen. Ik had al een vaag idee om health & well-being cursussen voor bedrijven te gaan organiseren. Maar dat moment heeft dat geaccelereerd.

Overigens ben ik toen nog moeten afrijden op de M20 omdat de file niet meer draaglijk was. Heb even een Engelse koffie gedronken, maar euh, die koffies zijn ook niet van de beste kwaliteit… Die gebeurtenis heeft de stap naar het ondernemerschap voor mij geaccelereerd’.

Vanwaar de noodzaak dit boek nu te publiceren?

BB: ‘Corona. En dan bedoel ik: zowel de window of opportunity die corona ons verschafte, als de tol die het virus en de maatregelen eisen.

Wij zaten in een ongelooflijke doorstart met Springbok. Vanuit een start up gegeven waren we naar een normaal bedrijf aan het evolueren.

En plotseling wordt dat allemaal on hold gezet en val je in een gat. Aangezien wij een fysieke health coaching organisatie zijn, zijn we heel erg fan van de de human touch. We staan graag écht in connectie met medewerkers van bedrijven om ze te begeleiden naar die gezondere versie van zichzelf. Plots moest dat echter volledig online. Soit – dat is gelukt. Nu werken we opnieuw met ons bestaande team fulltime, dus dat zit terug op de rails. Maar in die overgangsperiode tussen maart en september hadden wij geen opdrachten en vroeg ik me af wat ik ging doen met mijn tijd.

Maar al die ‘impact makers’ hadden plots ook veel meer tijd en waren dus bereikbaar. Die gingen in op mijn vraag om eens te gaan wandelen in de natuur. Ik zei: in de natuur gaan we connecteren. Ik ga daar een mooie blog over beginnen, haal er een fotograaf bij die kiekjes maakt. Die mensen vonden dat dus een mooie kans en op die manier ben ik kunnen gaan wandelen met hun. Vandaar: walk your talk. En zo hebben we eigenlijk heel dat verhaal gevoed tot het boek dat het nu is’.

Hiërarchie is relatiemanagement

Die impact makers zijn vaak leiders. Hoe wordt de ‘hiërarchische kwestie’ aangekaart in het boek?

BB: ‘Hiërarchie, dat is relatiemanagement. En relatiemanagement is één van de allerbelangrijkste rode draden doorheen onze cases. Daar heb ik veel onderzoek aan gewijd voor het boek. Het is ook een van de zeven kenmerken van een ‘w(h)ealthy workplace’. Hoe sta je als leider in directe verbinding met je mensen? Zit je niet in een ivoren toren? Durf je je kwetsbaar opstellen, ben je open? ‘Openheid opent’, dat principe. Als leider moet je durven zeggen dat je iets niet kunt. Durven om hulp vragen. Je als leider zo durven opstellen creëert veel verbondenheid met je mensen’.

Een positieve feedbackcultuur is een ander kenmerk, las ik.

BB: ‘Werken in verbinding’, noemen we dit. Mensen verbindend leren communiceren met elkaar. Vertrekken vanuit de mindset dat elke feedback positief bedoeld is. Die twee factoren komen persoon én bedrijf alleen maar ten goede’.

In het promofilmpje van het boek passeren veel voorbeelden waarbij omgevingsfactoren op kantoor werden veranderd om een gunstiger welbevinden onder werknemers te creëren. Zijn er ook impact makers die op ‘diepere’ wijze psychologisch, euh, wroeten?

BB: ‘De psycholoog bij uitstek die ik gesproken heb is Elke Van Hoof, zij is klinisch psycholoog. Elke heeft het Huis voor Veerkracht. Zij focussen daar enorm op, jawel, de veerkracht, de mentale souplesse van mensen, zeker in deze tijden. Het is enorm belangrijk om mensen meer mental resilience te geven, hen te begeleiden met de pandemie om te gaan. Want dat is dus nog steeds echt niet evident’.

Zelfs Zoom-meetings blijken behoorlijk afmattend te zijn…

BB: ‘Mijn gouden tip op dat vlak is de back to back meetings. Iedereen plant maar zijn agenda vol, uur na uur. Maar eigenlijk is het gewoon het beste om meetings van 45 minuutjes te plannen i.p.v. een vol uur. Dus 15 minuten ademruimte tussen twee calls om te resetten. Maar het is afmattend hé. Verbaal, non-verbaal… Als je fysiek in dezelfde ruimte zit connecteer je veel meer met een persoon dan online’.

Positieve, primaire preventie

Pleit u, vanuit uw achtergrond als licentiaat lichamelijke opvoeding, voor meer sport tijdens de werkuren?

BB: ‘Ik wijs naar Scandinavië. Wij zijn met Springbok veel naar Scandinavische landen geweest, op Well-Being Tour. En je ziet veel Scandinavische bedrijven die hun mensen verplichten om een uur in de werkweek te bewegen. Ze spreken niet over sport, maar over ‘bewegen’. Je moet – pakweg – 38 uur werken en één ervan moet je bewegen in de natuur. Dus dat je ook dat daglicht-voordeel hebt. En dat ‘bewegen’ mag dan niks met het werk te maken hebben. Het mag wel met collega’s gebeuren, maar het is part of the story.

En je hoeft niet zo ver naar het Noorden te gaan om dergelijke duurzame initiatieven te zien. Ook de Nederlanders lopen voor op ons. De werkgever in Nederland is een jaar verantwoordelijk voor iemand als die uitvalt. Dus dat zorgt ervoor dat een werkgever daar veel meer het heil inziet van die preventieve gezondheidszorg. Het gaat over de triple p’s: positieve, primaire preventie – voorkomen eerder dan genezen. De bottom line savings van een Nederlandse werkgever zijn veel groter’.

Kon u de ‘impact makers’ persoonlijk raken, denkt u?

BB: ‘Jawel, maar… dat was de kracht van de natuur. Niet mijn invloed.

Er waren drie vragen. Doe je aan zelfzorg? Dan: hoe belangrijk is gezondheid in uw organisatie, voor uw medewerkers? En de derde dimensie was: wat is de maatschappelijke relevantie van gezonder medewerkers in een gezond bedrijf? Die vragen kregen de gesprekspartners op voorhand. Dus dat eerste kwartier, die eerste 20 minuten, dat was redelijk goed voorbereid altijd. Maar na het kwartier, 20 minuten, dan kwam de true face. Dan stel je die vragen waar iets meer gewicht op zit, dan begin je door te vragen. Bij zowat elke walk your talk is dat geslaagd. Mensen zijn blij om verder te vertellen dan wat ze in oppervlakkige small talk uiten. Dus waren ze persoonlijk geraakt… ik denk het wel, ja’.

Lees ook:

• Amper 4 op de 10 bedrijven zet structureel in op mentaal welzijn
• Citibank CEO introduceert ‘Zoom-vrije vrijdag’

(jvdh)