Het Britse modelabel Burberry heeft vorig jaar voor 28,6 miljoen pond (32 miljoen euro) aan onverkochte voorraden kleding, accessoires en parfum vernietigd. Dat is geen eenmalige operatie, want de voorbije vijf jaar werden door het Britse bedrijf in totaal van meer dan 90 miljoen pond producten vernietigd. De ingreep is volgens de top van het bedrijf noodzakelijk om de exclusiviteit van het merk te beschermen.
Door de vernietiging van de onverkochte voorraden kan immers worden vermeden dat collecties zouden worden gestolen of tegen goedkope prijzen op de markt gebracht.
Namaak
Burberry – producent van luxe handtassen, kleding en parfums – hecht bijzonder veel belang aan zijn exclusief imago. Het bedrijf heeft de voorbije jaren een moeilijke periode doorgemaakt, waarbij het blazoen van Burberry zwaar werd besmeurd door grote hoeveelheden namaakproducten die op de markt werden gebracht.
Het Britse modelabel heeft de voorbije jaren dan ook zware inspanningen gedaan om zijn exclusieve imago in ere te herstellen. Daarbij werd ook beslist om onverkochte voorraden massaal te vernietigen.
Burberry is trouwens niet het enige modemerk dat zijn overschotten vernietigt. Experts wijzen daarbij ook naar de Zwitserse groep Richemont, die onder meer de merken Cartier en Montblanc in portefeuille heeft. Het Zwitserse concern moest de voorbije twee jaar voor 480 miljoen euro horloges terugroepen. Een gedeelte van de onderdelen zou zijn gerecycleerd, maar andere restanten zouden worden.
Burberry wijst er wel op dat de liquidatie van de overtollige voorraden op een milieuvriendelijke manier gebeurt. De producten worden verbrand. De energie die daarbij vrijkomt wordt opgevangen.
Het voorbije jaar heeft het Zwitserse label wel een uitzonderlijk grote voorraad moeten vernietigen. Normaal wordt gerekend op een volume ter waarde van 15 miljoen pond.
De operatie van vorig jaar was echter deels te wijten aan een nieuwe samenwerkingsakkoord met het Amerikaanse groep Coty. In die overeenkomst werd voorzien dat Coty nieuwe voorraden zou aanmaken, waardoor Burberry voor 10 miljoen pond eigen onverkochte producten – grotendeels parfum – moest vernietigen.
Vuil geheim
Milieugroepen reageren verontwaardigd op de praktijken van de modebedrijven. Onder meer Greenpeace wijst erop dat door de vernietiging van waardevolle en bruikbare producten een bijzonder grote waarde aan werk en grondstoffen nutteloos wordt weggegooid.
“De groeiende overschotten wijzen op overproductie,” aldus de organisatie. “Toch wordt er niet aan gedacht om de productie af te bouwen. Liever verbrandt men producten die geen enkel defect vertonen.” Greenpeace heeft het daarbij over een vuil geheim van de modesector.
Tim Jackson, hoofd van de British School of Fashion aan de Glasgow Caledonian University in Londen, ziet echter een logische strategie achter de praktijk. Hij benadrukt dat de luxemerken met een paradox worden geconfronteerd. “Om hun aandeelhouders tevreden te houden, moeten deze bedrijven blijven uitbreiden, ook al moeten ze daarbij overbodige goederen produceren,” beklemtoont Jackson tegenover BBC News. “Hiervoor zullen ze nooit een andere oplossing kunnen vinden.”
Jasmine Bina, chief executive van merkconsulent Concept Bureau, ziet nog een tweede voordeel in de vernietiging van producten. “Er zijn immers financiële voordelen voor bedrijven die hun producten naar de Verenigde Staten uitvoeren,” verduidelijkt Bina tegenover het magazine Forbes.
“De Amerikaanse invoerwetgeving bepaalt immers dat 99 procent van de importaksen op de goederen kunnen worden gerecupereerd, op voorwaarde dat de producten worden uitgevoerd of vernietigd onder supervisie van de Amerikaanse douane.”
Burberry, dat wereldwijd 449 eigen winkels heeft, brengt volgens Forbes wel een gedeelte van zijn onverkochte collectie wel naar 54 outlet-adressen in diverse landen.
Bina zegt anderzijds van mening te zijn dat de merken hun strategieën rond exclusiviteit zullen moeten herzien. “Luxe en exclusiviteit worden anders bekeken dan vroeger,” aldus de consulente. “Gezondheid, vrijheid, sociale en ecologische verantwoordelijkheid zijn de nieuwe cruciale concepten. Ook luxemerken zullen daarmee op middellange termijn moeten mee leren omgaan.”