Dagelijks verlaten 4.500 tot 5.000 Venezolanen hun land. Sinds eind 2015 gaat het volgens de Verenigde Naties om meer dan 4 miljoen mensen of 15% van de bevolking. Dat heeft uiteraard gevolgen voor de lokale vastgoedmarkt.

Na 20 jaar van economisch wanbeheer heeft wat ooit de grootste economie van Zuid-Amerika was en het land met de grootste bewezen oliereserves wereldwijd, nu nog de economische relevantie van een kleine Centraal-Amerikaanse republiek.

Van petro-staat naar narco-staat

Venezuela is op minder dan twee decennia tijd omgevormd van een petro-staat tot een narco-staat. De productiecapaciteit van Venezuela is onder het socialistische gedachtengoed van Hugo Chávez en zijn opvolger Nicolás Maduro volledig vernietigd. Zo is de binnenlandse industrie een marginale aangelegenheid geworden. De uitvoer van olie is de voorbije jaren met 15% per maand gedaald, als gevolg van corruptie, diefstal en wanbeheer.

Niet olie, maar drugshandel is nu de dominante industrie in het land geworden, waarbij het geld om het leger te onderhouden niet langer uit de olie-export, maar uit illegale activiteiten komt. Veelal uit de drugshandel, maar ook uit de smokkel van katoen en goud. Anderzijds zijn er de Amerikaanse economische sancties, die zeer efficiënt blijken en de economie van het land de genadeslag hebben toegebracht.

Woningen gaan voor een fractie van hun reële waarde

Vele Venezolanen zoeken noodgedwongen hun heil in het buitenland. Dat heeft uiteraard gevolgen voor de lokale vastgoedmarkt, waar huizen nu te koop worden aangeboden tegen 10% tot 20% van hun reëele waarde. In strandlocaties zoals Lecherias, Isla Margarita en Morrocoy wordt ‘prime property’ aangeboden voor bedragen tussen de 10.000 en 40.000 Amerikaanse dollar of een tiende van wat ze echt waard zijn.

Mensen die het land verlaten zijn geneigd elk bod te accepteren. Verhuren is geen optie: ten eerste zijn de huurprijzen belachelijk laag, ten tweede wordt elke probleem dat zich voordoet al snel een nachtmerrie. Zo zijn al maanden geen wisselstukken voor airconditioningtoestellen meer beschikbaar. Ook nieuwe apparaten zijn nog amper te vinden.

Daar zijn de Europeanen

De goedkope prijzen hebben de de interesse van buitenlandse kopers gewekt. Vooral Duitsers, Italianen en Spanjaarden, maar ook Arabieren, die voor de grotere eigendommen gaan. Buitenlanders willen naast de lage prijzen van de aangeboden woningen ook profiteren van de marginale kost die het onderhoud vergt. Maandelijks is amper 30 dollar nodig om iemand te vinden die op het huis let.

Redenen om te verkopen hebben Venezolanen volop. Isla Margarita, ooit een topbestemming voor binnen- en buitenlandse toeristen, ontving in 2019 nog 380.000 bezoekers, 90% minder dan in 2012. Maar ook in de hoofdstad Caracas worden woningen tegen spotprijzen verkocht.

Regimewissel binnen 3 of… 30 jaar?

Wie investeert rekent niet direct op een regimewissel. De aftocht van Maduro wordt nu al 5 jaar voorspeld, maar het regime lijkt nog altijd stevig in het zadel te zitten. Dat komt omdat niemand een exitstrategie voor de militairen heeft en ook de Cubaanse overheid geïnfiltreerd is in alle lagen van de Venezolaanse samenleving. De Cubanen spelen een significante rol in alle belangrijke beslissingen en voeren een nauwgezette controle uit op het leger en alle toplui, die ondertussen in allerhande onfrisse zaken betrokken zijn. 

Investeerders hebben dus best geduld, want een regimewissel kan zowel nog drie als nog dertig jaar duren. Dat is het echte risico. De kans dat buitenlanders worden onteigend wordt vaak als argument naar voren gebracht om niet te kopen, maar volgens lokale experts is die zo goed als onbestaande en kent ze in de vastgoedsector alvast geen precedenten. Bedrijven en fabrieken zijn het mikpunt van de overheid wanneer het om onteigeningen gaat. 

Elektriciteitsgenerator biedt grote meerwaarde

Buitenlandse geïnteresseerden houden best rekening met een paar zaken: 

• Heeft het gebouw een eigen elektriciteitsgenerator? Venezolaanse steden krijgen dagelijks stroomtekorten te verwerken omdat het nationale elektriciteitsbedrijf niet langer functioneert. Gebouwen die zelf in hun elektriciteit voorzien hebben dus een meerwaarde op de markt.
• Om te kopen is ook een investeringsvisum nodig. Dat kan worden bekomen bij de Venezolaanse ambassade in het land van herkomst van de koper.
• Een bankrekening openen bij een Venezolaanse bank is niet eens nodig. De meeste Venezolanen (en/of hun familieleden) hebben rekeningen in de VS, Panama of Europa. De betaling van de aankoop geschiedt dus 100% in het buitenland.