De introductie van gezichtsherkenning maakt dat uw gelaat steeds vaker dienst doet als wachtwoord. Dat werd hoog tijd, want dat we anno 2018 nog steeds op tal van toepassingen moeten inloggen door een wachtwoord in te typen bewijst enkel dat de perceptie over technologie in verhouding tot de realiteit van wat technologie echt kan nooit in de geschiedenis groter is geweest dan vandaag. Toch lijkt gezichtsherkenning het wachtwoord van de toekomst te worden. Of we dat nu goed vinden of niet.
Zo beschikt de iPhone X over gezichtsherkenningstechnologie en hebben op de luchthaven van Zaventem gezichtsherkenningskiosken al een tijd een deel van de traditionele grenscontroles vervangen. Maar de technologie wordt ook steeds vaker bij andere toepassingen gebezigd.
© Getty Images
Sportmanifestaties
Eerder deze week maakte het organiserend comité voor de Olympische Spelen van Tokio in 2020 dat alle atleten en geaccrediteerde medewerkers vie gezichtsherkenning zullen worden toegelaten tot de installaties. Dat moet lange wachtrijen – een traditioneel probleem bij O.S – vermijden en de logistieke problemen bij zo’n massa-evenement aanzienlijk verlichten.
Toch is het geen première, want het entertainmentcomplex Madison Square Garden in New York is onlangs al overgeschakeld op het gebruik van gezichtsherkenning.
© Getty Images
Luchthavens
De voorbije jaren is gezichtsherkenning in steeds meer luchthavens geïntegreerd zonder dat reizigers daar al te veel aanstoot aan nemen. Ook op Zaventem kiezen reizigers liefst voor de (meestal snellere) optie om langs de geautomatiseerde paspoortcontrole te passeren door even in de camera te kijken.
Maar op de luchthaven Changi in Singapore wil men gezichtsherkenning ook invoeren om specifieke passagiers die zich te laat bij de gate melden op te sporen in het luchthavengebouw. Daarvoor zou het gezichtsherkenningsplatform van het Chinese Tiyu worden ingezet dat naar eigen zeggen 1,8 miljard gezichten kan identificeren in minder dan… 3 seconden. (In april werd in China – waar ondertussen al 170 miljoen van in totaal 500 miljoen camera’s actief zijn – dankzij de techniek een crimineel gevat in een massa van 60.000 mensen.)
© Getty Images
Supermarkten
Amazon en het Chinese e-commercebedrijf JD.com kondigden recent de opening van onbemande supermarkten aan, die klanten factureren op basis van gezichtsherkenning. Het concept is in China al populair en onlangs werd ook een eerste onbemande supermarkt geopend in Indonesië.
JD doet naast RFID-technologie een beroep doen op gezichts- en fotoherkenning. Die technologie wordt geïnstalleerd in het plafond van de winkel en traceert elke beweging van elke klant en uiteraard de producten die hij uit de rekken haalt. Klanten die zich herhaaldelijk in een supermarkt melden krijgen na verloop van tijd gepersonaliseerde aanbiedingen toegestuurd, die corresponderen met hun voorkeuren. Dezelfde technologie wordt ook ingezet om het voorraadbeheer te optimaliseren.
Wat met onze privacy?
De introductie van gezichtsherkenning biedt ontegensprekelijk voordelen en wordt door velen toegejuicht. Anderen maken zich zorgen over wat er met hun gegevens gebeurt. Daarbij moet een onderscheid worden gemaakt tussen de plannen van commerciële bedrijven en die van overheden.
Aan de ene kant worden gerichte advertenties mogelijk, zoals we die in de film Minority Report hebben gezien; aan de andere kant worden de data door overheden zogezegd gebruikt in de strijd tegen terrorisme, maar de technologie leent zich ook vaak tot autoritarisme.
In het VK bijvoorbeeld wordt gezichtsherkenning ingezet om protesten te monitoren en biometrische foto’s te verzamelen van onschuldige mensen. De Chinese politie maakt op haar beurt dan weer gebruik van gezichtsherkenning om voortvluchtige daders van criminele feiten te identificeren en in hechtenis te nemen. De technologie is geïntegreerd in de zonnebrillen die de Chinese agenten dragen.
Het kalf is waarschijnlijk al verdronken
Toch lijkt het kalf al verdronken: volgens een Amerikaanse studie uit 2016 staat het gezicht van de helft van alle Amerikanen al in een of andere database die van gezichtsherkenning gebruik maakt.