• Van Assche: “Minister van Economie Dermagne (PS) wil een maximum van 0,02 euro per transactie op de afwikkelingsvergoeding leggen. Maar dat is maar een onderdeel van de totale transactiekosten die een handelaar moet betalen wanneer een elektronische betaling gebeurt. Je hebt ook de schemakosten die aan de kaart vasthangen en de verwerkingsvergoeding. Je moet niet naar een dingetje kijken, je moet naar de totale kost kijken. Anders kan je het waterbedsyndroom krijgen: dat als je op het ene plekje duwt, het gewoon op een andere plek gewoon naar boven komt.”
• “Unizo heeft er niets op tegen dat er een verplichting tot het aanvaarden van het elektronisch betaalmiddel is. Dat is wat de klant verwacht. Geld in cash aanvaarden heeft uiteindelijk ook een kost. Maar de kosten op elektronisch betalen moeten zo veel mogelijk worden beperkt.”
• “Dat doe je niet alleen door regelgeving, ook door voldoende concurrentie te laten spelen. Zodat er meer digitale betaalmogelijkheden zijn die ervoor zorgen dat de handelaar effectief de keuze kan maken of die betaaloplossing voor hem of haar het meest voordelig is”, zegt Van Assche.
• “Als je al die betaalmogelijkheden met elkaar wil vergelijken, dan is dat heel complex. Daar zitten heel veel verschillende zaken in verweven. Een van de voorstellen van minister Dermagne is een vergelijkingstool waarop de handelaar kan kijken wat zijn kosten zijn als hij een bepaald betaalschema gebruikt. Dat zou een bijzondere stap vooruit zijn, zodat elke handelaar voor zichzelf kan uitmaken welk betaalmiddel te aanvaarden aan welke kost”, besluit hij.

(nd)