Steeds vaker consoliderende studies: In de nieuwe studie keken de wetenschappers Michael Park and Russell Funk naar ontdekkingen die met bestaande ideeën breken en het hele wetenschappelijke veld naar nieuw terrein duwen.

• Daarbij werd onderzocht welke research vijf jaar na zijn oorspronkelijke publicatie in andere studies werd geciteerd.
  • “Het werd al snel duidelijk dat er tussen echt baanbrekende studies steeds grotere tijdsperiodes met minder ophefmakend werk komen”, stippen Park en Funk aan.
  • “Het wordt steeds waarschijnlijker dat onderzoekspapers en octrooien eerdere kennis consolideren of op vroegere ontdekkingen verder bouwen.” 
• De grootste daling van disruptief onderzoek kon bij natuurwetenschappen worden vastgesteld. “De aard van het onderzoek verschuift, want incrementele innovaties worden steeds gewoner”, voeren de onderzoekers aan.

Laaghangend fruit

Toenemende onderzoekslast: Sommige theorieën willen het fenomeen verklaren met de opmerking dat bij de wetenschappelijke ontdekkingen al het laaghangend fruit inmiddels al is geplukt, maar die stelling wordt door Park en Funk afgewezen.

• “Indien die hypothese zou kloppen, zou immers de disruptieve werking van de baanbrekende studies in de diverse wetenschappelijke gebieden met verschillende snelheden moeten zijn afgenomen”, merken de onderzoekers op. “Dat bleek echter niet het geval. Er moest worden vastgesteld dat deze daling vrij consistent in snelheid en timing in alle wetenschappelijke vakgebieden kon worden opgemerkt.”
• “In werkelijkheid moet wellicht de oplopende onderzoekslast als schuldige worden aangewezen. Wetenschappers moeten immers zoveel kennis vergaren om een bepaald vakgebied te beheersen, dat ze nog slechts weinig tijd overhouden om grenzen te verleggen.”
  • “Dit fenomeen zorgt ervoor dat wetenschappers en uitvinders zich op een smalle niche van de bestaande kennis toespitsen, waardoor ze alleen nog maar naar buiten komen met bevindingen die eerder consoliderend dan ontwrichtend werken.”
• “Daarnaast zou ook de toenemende druk in de academische wereld om aan een hoog tempo te blijven publiceren, een impact kunnen hebben. Dat is immers de maatstaf waarmee academici worden beoordeeld.”

Andere focus

Kwaliteit moet voorrang krijgen op kwantiteit: De onderzoekers stellen dat universiteiten en instanties die voor de financiering van het wetenschappelijk werk verantwoordelijk zijn, zich meer op kwaliteit dan op kwantiteit zouden moeten richten.

• Ook zouden sabbatjaren volgens Park en Funk volledig moeten worden gesubsidieerd, zodat academi meer tijd zouden krijgen om te lezen en na te denken.
  • “We worden immers als soort niet minder innovatief”, benadrukten de onderzoekers. “Dat blijkt uit recente wetenschappelijke doorbraken zoals het gebruik van mRNA-technologie bij de vaccins die tegen het virus Covid-19 worden ontwikkeld, of de meting van zwaartekrachtgolven in het midden van het voorbije decennium.”
• Jerome Lamy, wetenschapshistoricus aan het Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS)  in Frankrijk, benadrukte in een commentaar dat de studie duidelijk maakt dat de ultra-specialisatie en de druk om te publiceren in de loop der jaren zijn toegenomen.
  • Hij gaf daarbij de schuld aan de wereldwijde trend waarbij academici gedwongen worden hun papers in stukken te snijden om het aantal publicaties op hun naam op te drijven. “Dit heeft geleid tot een afstomping van het onderzoek”, waarschuwde Lamy.

(lb)