Thuiswerk is de norm en de enorme businessblokken in de grootsteden blijven verweesd achter. De immosector krijgt het zwaar te verduren, want kantoorverhuur is een belangrijke poot.

De immosector in de Verenigde Staten zit met de handen in het haar. De iconische buildings zijn zo goed als leeg, zeker in de steden waar het coronavirus lelijk heeft huisgehouden. New York is onherkenbaar. San Francisco valt bezwaarlijk nog bruisend te noemen. Logisch: thuiswerk is de norm.

New York loopt leeg

27 procent van de kantoorwerkers in New York werkt nu opnieuw effectief op locatie, weet The Wall Street Journal. Dat is het hoogste aantal sinds het begin van de pandemie. In juni viel het aantal essentiële kantoorwerkers zelfs terug tot 15 procent. Dan gaat het vaak om een skeleton crew, zoals logistieke medewerkers en onderhoudsdiensten.

Na de zomer kwam er een stevige golf en verdween de gestaag klimmende bevolking van kantoorwerkers opnieuw naar huis. Dat heeft niet alleen een invloed op de kantoren zelf, maar ook op alle services die deze kantoorwerkers faciliteren. Restaurants, kopieerzaken en dergelijke in de buurt, lijden dus ook allemaal onder de leegloop.

In New York is die leegloop vermoedelijk het markantst. Maar ook dat andere jobbolwerk, San Francisco, staat leeg. De zoekactiviteiten van immokantoren zijn lamgeslagen. Er blijft slechts 13 procent van het totale klantenbestand over ten opzichte van januari 2018.

Trein versus auto

In de Bay Area, het drukste gedeelte van de regio, valt de schade al bij al mee. Daar werd thuiswerk al door veel techbedrijven aangemoedigd. Aangezien de faciliteiten er al bestonden, is het contrast dus relatief klein.

In andere steden, zoals Austin in Texas, valt het ook nog mee. Daar is 40 procent van de bevolking opnieuw op locatie aan de slag. Dat heeft te maken met het aantal essentiële werkers, maar ook met de manier van pendelen. In grootsteden zoals New York en San Francisco is het verkeer dusdanig druk dat het openbaar vervoer de enige optie is.

Covidproof kan u dat bezwaarlijk noemen. Het is dus logisch dat veel New Yorkers weifelen en toch maar thuis werken. In Austin, daarentegen, is de autocultuur meer ingeburgerd en is een veilige werkplaats dus voldoende. Dat vertaalt zich ook in de cijfers.

Blijft de vraag of thuiswerk ook de norm blijft. De eerste vaccins zijn er, maar dan hebben bedrijven al een thuiswerkintermezzo van 10 maanden achter de rug. Misschien is dat voldoende om de bedrijven zelf ervan te overtuigen dat thuiswerk ook tot dat nieuwe normaal behoort. Intussen moet de immosector zichzelf heruitvinden.