De Verenigde Staten werken aan de ontwikkeling van een reeks drones (onbemande vliegtuigen) die niet groter zijn dan een vogel of zelfs een insect. Het meest voor de hand liggende voordeel van deze drones is de mogelijkheid missies uit te voeren zonder daarbij mensenlevens te riskeren. De drones worden op missies gestuurd die met bemande toestellen niet eens overwogen zouden worden, wat resulteert in een relatief groot aantal neergehaalde toestellen.
Daar kan nu verandering in komen want de volgende tien jaar zouden de VS het aantal modellen van deze UAV’s (unmanned aerial vehicle) verviervoudigen tot zo’n 536.
Binnen het Amerikaanse militaire apparaat twijfelt niemand eraan dat drones Amerikaanse levens redden. Het Pentagon heeft dan ook zo’n 7.000 drones die kunnen worden ingezet, vergeleken met amper 50 tien jaar geleden. De Amerikaanse Air Force traint vandaag meer piloten om vliegtuigen te bedienen van op afstand dan dat het echte piloten traint.
Het Pentagon heeft het Amerikaanse Congres nu gevraagd om volgend jaar 5 miljard dollar te investeren in de ontwikkeling van superperformante drones. Tegen 2030 moet dat leiden tot ware science-fictionapparaten: spionnen ter grootte van een vlieg en uitgerust met sensors en microcamera’s die vijanden, nucleaire wapens of slachtoffers in het puin kunnen lokaliseren. Deze mini-drones zouden uitgerust zijn met spitstechnologie en zullen de activiteit van een ganse stad kunnen registreren. De data die ze doorsturen zullen door 2.000 analisten moeten worden ontcijferd, vergeleken met 19 voor één drone vandaag.