Slechts een kleine minderheid van de werknemers is gemotiveerd om tot hun 67ste, de wettelijke pensioenleeftijd vanaf 2030, aan de slag te blijven. Dat blijkt uit een bevraging van hr-dienstverlener Securex.

Securex peilde bij ruim 1.500 Belgische werknemers naar hun motivatie om lang in het arbeidscircuit te blijven meedraaien en of ze dat fysiek en mentaal haalbaar achten. De wettelijke pensioenleeftijd wordt stapsgewijs opgetrokken tot 67 jaar vanaf 2030, maar daar zijn de Belgen duidelijk nog niet klaar voor.

Ruim 9 van de 10 werknemers (91,5 procent) geven immers aan niet tot de pensioenleeftijd van 67 jaar te willen werken. Zelfs de huidige wettelijke pensioenleeftijd, 65 jaar, is voor een meerderheid een brug te ver. Zeven op de tien ondervraagden willen er vroeger mee stoppen.

“Werkbaar werk” blijft dode letter

Niet alleen de motivatie van de werknemers, ook de invulling van de job zelf lijkt een rol te spelen. Ondanks de campagnes rond “werkbaar werk”, verwacht een meerderheid (56,7 procent) mentaal of fysiek niet in staat te zullen zijn om tot hun 65ste te werken.

Werknemers in de herfst van hun loopbaan hebben vaker dan hun jongere collega’s het gevoel dat ze vast zitten in hun huidige job, en dat ze nog maar weinig kansen krijgen, zo blijkt nog uit het onderzoek.

De combinatie van lage eigen motivatie en weinig coaching vanuit het bedrijf leidt ertoe dat veel oudere werknemers afhaken. Ook uit ander onderzoek blijkt dat Belgische bedrijven relatief weinig aandacht schenken aan fysiek en mentaal welzijn.

Burn-out

“Om de sociale zekerheid betaalbaar te houden, moeten we niet alleen de pensioenleeftijd verhogen, maar moeten de jobs tegelijk ook werkbaar blijven”, zegt Frank Vander Sijpe, onderzoeksdirecteur bij Securex, in een persbericht.

“Uit cijfers van het Riziv blijkt dat de groep van 50 tot 59 jaar het vaakst getroffen wordt door langdurige afwezigheid ten gevolge van depressie of burn-out. Het is absoluut cruciaal dat we 55-plussers blijven activeren en hen een job bieden waarin ze zich gewaardeerd voelen, erkenning krijgen, en indien gewenst ook ontwikkelruimte ervaren.”