In de oceanen drijft bijna 269.000 ton plastic. Dat blijkt uit een studie onder leiding van wetenschappers aan het Five Gyres Institute in Los Angeles op basis van vierentwintig verschillende expedities en ruim vijftienhonderd stalen die in vijf subtropische gyres, ringvormige zeestromingen, werden genomen, maar ook in de Golf van Bengalen, de Middellandse Zee en voor de Australische kust.

Volgens de ramingen van de onderzoekers bestaat die gigantische berg plastic uit 5,25 biljoen individuele delen. De resultaten van het onderzoek tonen volgens de wetenschappers duidelijk aan dat plastic een belangrijke ecologische bedreiging van de oceanen en de natuur inhouden.

Uit de analyse van de wetenschappers blijkt dat grotere brokstukken vooral in de omgeving van het vasteland worden aangetroffen. Het afval bestaat voor een belangrijk gedeelte uit plastic flessen en restanten van visnetten. In subtropische regio’s bleek het afval echter meestal afgebroken te zijn tot microplastics.

Afgebroken tot microplastics

De allerkleinste microplastics werden anderzijds op afgelegen locaties, zoals subpolaire regio’s, teruggevonden. Deze vaststellingen laten volgens onderzoeksleider Marcus Eriksen, oprichter en onderzoeksdirecteur van het Five Gyres Institute, uitschijnen dat de gyres opereren als versnipperaars, die groter afval afbreken en als microplastic weer vrijgeven.

“Het onderzoek toont aan dat de afvalhopen in het centrum van de subtropische gyres niet de eindbestemming zijn van de plastic-vervuiling in de maritieme omgeving,” verduidelijkt Marcus Eriksen. “De eindbestemming is de vorm van microplastics die over het hele ecosysteem van de oceanen wordt verspreid en daarmee een belangrijke bedreiging kunnen vormen.”

De onderzoekers wijzen ook naar eerdere research, waarin aangegeven werd dat deze minuscule delen plastic in het voedsel van vissen terecht komen en daarmee ook in de voedingsketen van de mens worden opgenomen. Ook wordt volgens de wetenschappers duidelijk dat het huidige systeem van plastic-management economisch en ecologisch onhoudbaar is. (mah)