Opvallend, toch ook in de tekst van de State of the Union gesmokkeld: een stevig nieuw rondje hervormingen voor Justitie, dat Vivaldi aankondigde. Nederland werd als voorbeeld aangehaald door de premier: daar zijn er slechts 25 justitiegebouwen over heel het land. In België zijn dat er 225. Daarbij verwees de premier expliciet naar de politiezones, die krompen van 196 naar nu nog maar 185, “op vrijwillige basis”.
Bij Open Vld-minister van Justitie Van Quickenborne droomt men dus luidop om een grote inkrimping van de zogenaamde onderafdelingen, de gerechtelijke arrondissementen, “die dateren van de tijd dat mensen met kar en paard naar een rechtbank moesten kunnen geraken“.
“De regering zal stap voor stap, samen met justitie, een rationalisering van de 27 onderafdelingen bereiken; een concentratie van mensen en middelen in 14 afdelingen“, zo kondigde de premier aan. Meteen een spectaculaire hervorming, als ze lukt.
Want zeker in Franstalig België mag men tegenstand verwachten: partijen houden er meer vast aan de ‘nabijheid’ van overheidsdiensten. Plus, wat men binnen de regering ook beseft: “Het zijn de advocaten zelfs die soms de hardste tegenstanders zijn: zij wonen allemaal in de buurt, en hebben geen zin om veel verder naar hun werk te moeten rijden.”
Maar Van Quickenborne maakt zich sterk dat het hem zal lukken. Daarvoor moet hij wel artikel 186 van het Gerechtelijk Wetboek hervormen, dat nu die opdeling regelt in veel kleinere delen. Overigens moet ook de federale gerechtelijke politie volgen: ook zij zullen binnen deze 14 afdelingen worden gecentraliseerd.
