In het nieuws. In zijn allereerste presidentieel decreet heeft Milei het aantal ministeries in Argentinië teruggebracht van 21 naar 9.

• Binnenlandse Zaken, Defensie, Economie, Infrastructuur, Justitie, Gezondheid, Veiligheid, Menselijk Kapitaal en Financiën overleven. Al de overige ministeries verdwijnen.
• “In de chique mondiale media is men het er bijna over eens dat Javier Milei een randdebiel is en dat zijn plannen absurd zijn”, schrijft Ambrose Evans-Pritchard in The Daily Telegraph. “Toch bestaat de kans dat hij juist zou kunnen slagen, door een golf van Hayekiaanse gisting op gang te brengen en te helpen de “afhankelijkheidstheorie”-doctrines van Raul Prebisch, die het economische denken in heel Latijns-Amerika hebben verwoest, ten grave te dragen.”

De uitdagingen zijn gigantisch

Zoom in. De uitdagingen die hem wachten zijn nochtans gigantisch. Enkele cijfers:

• Argentinië heeft nu te maken met een inflatie van 150-200 procent per jaar, met als gevolg een prijsverstoring over de ganse lijn.
  • In 1989 had president Menem bijna 2 jaar nodig om de inflatie volledig te bedwingen, zelfs nadat hij de peso één-op-één aan de dollar had gekoppeld.
• Het huidige begrotingstekort bedraagt -5,8 procent. De overheidsuitgaven zijn historisch hoog en Milei zal ze moeten terugdringen wil hij een stabielere economie creëren.
• Het land heeft geen financiële reserves meer. Integendeel, na de eerste ontmoeting met de regering-Fernandez heeft Mileis team bevestigd dat de schatkist meer dan leeg is. De officiële cijfers zijn negatieve nettoreserves van minus 12 miljard dollar.
• De Argentijnse overheidsschuld bedraagt meer dan 419 miljard dollar. Tijdens het presidentschap van Alberto Fernandez steeg de staatsschuld met bijna 30 procent in Amerikaanse dollars. Dat is veel voor een land dat geen dollars kan printen.
• Het tekort op de huidige handelsbalans bedraagt meer dan 54 miljard dollar aan schulden van importeurs bij buitenlandse leveranciers.
• De grootste hindernis om het land te hervormen schuilt zonder meer in de sociale spanningen: vakbonden en ambtenaren – onder Fernandez werden vier jaar lang elke dag 33 ambtenaren aangeworven – die peronistische oproepen tot onrust en chaos volgen zouden de economie volledig kunnen lamleggen uit “protest” tegen Milei.
  • De Argentijnse filosoof Mario Bunge noemt peronisme:

Een uniek fenomeen, dat zich vertaalt in een vet, maar onaantastbaar staatsapparaat, gecombineerd met de zelfverrijking van corrupte politici, een brutaal protectionisme dat regeringsgezinde ondernemers bevoordeelt; krachtige, door de staat gecontroleerde vakbonden, die het land naar willekeur platleggen en een ultragepolitiseerde rechterlijke macht. Dat alles in een land dat altijd boven zijn stand heeft geleefd en de voorbije 100 jaar tot acht keer toe in ‘default’ ging.

Het wordt slechter voor het beteren kan

Zoom out. In zijn inhuldigingsspeech zei Milei dat hij geen wonderen verrichten kan, dat het geld op is en dat het nog slechter zal worden voor het beteren kan.

• Maar de belangrijkste vraag is of mensen het geduld en het begrip zullen hebben om de pijn die 2024 zal brengen uit te zitten.
• Dat is waarschijnlijk (te)veel gevraagd voor de 40 procent van alle Argentijnen die vandaag in armoede leven. Onder het presidentschap van Alberto Fernandez kwamen er daar nog eens 2 miljoen Argentijnen bij. (cv)