De golfterreinen in de Britse hoofdstad Londen claimen een gebied dat voldoende ruimte zou kunnen creëren om aan 300.000 mensen huisvesting aan te bieden. Deze terreinen kunnen dan ook op een meer creatieve manier worden gebruikt om de Londense huisvestingscrisis aan te pakken en het publiek een toegankelijke groene ruimte aan te bieden.

Dat blijkt uit een studie van architect Russell Curtis, lid van een commissie die burgemeester Sadiq Kahn over de verdere duurzame groei van Londen moet adviseren.

Tijdelijke accommodatie

Londen telt vierennegentig actieve golfbanen. “Bijna de helft van deze sites is eigendom van Londense stadsdelen of andere openbare instanties”, benadrukt het rapport. “Toch bedienen ze slechts een klein deel van de negen miljoen inwoners van de stad.”

In Londen verblijven momenteel ongeveer 178.000 mensen in tijdelijke accommodatie. Het omvormen van sommige golfterreinen tot woongebied zou hen alvast soelaas kunnen brengen.

Russell Curtis benadrukt niet te willen oproepen om alle golfbanen van de hoofdstad tot residentieel gebied om te vormen, maar wel meent hij dat een aantal terreinen toegankelijker zouden moeten kunnen worden gemaakt voor de bevolking van de stad.

Daarbij zegt hij te denken aan de inplanting van onder meer volkstuintjes, biodiverse groene ruimtes, sportvelden of zelfs stadsboerderijen. 

“De herontwikkeling van golfbanen wordt altijd gepresenteerd als een strikte keuze tussen natuur en beton, maar er bestaat een model waar nieuwe woningen en sociale infrastructuur kunnen worden voorzien en tegelijkertijd ook de biodiversiteit wordt gestimuleerd”, merkt de architect op. 

Volgens de studie is het Verenigd Koninkrijk de thuisbasis van een kwart van alle golfbanen in Europa. “Londen omvat op zijn beurt 5 procent van alle golfterreinen die het land telt, hoewel de de hoofdstad slechts 0,65 procent van het Britse totale landoppervlak uitmaakt.”

“De 43 openbare golfbanen in Londen beslaan een gezamenlijke oppervlakte van iets minder dan 1.600 hectare grond. Dat is groter dan de wijk Hammersmith & Fulham, die 185.000 inwoners telt.” Het gebied dat door één enkele golfer wordt ingenomen, zou volgens de studie van Curtis ongeveer 380 mensen kunnen herbergen.

Beschermd

Russell Curtis berekende dat een baan met achttien holes slechts 72 spelers tegelijk kan herbergen, waardoor op een typische zomerdag maximaal 216 spelers toegang tot de site zouden kunnen krijgen.

“Als de 166 hectare van Regent’s Park tot een golfbaan zou worden omgebouwd, zou het gebied nog slechts door 314 mensen per dag kunnen worden gebruikt”, voert hij aan. “Een onderzoek veertien jaar geleden toonde dat het park als openbare ruimte op een gemiddelde dag meer dan 26.000 bezoekers ontvangt.”

Sectororganisatie England Golf voert echter aan dat de Londense golfclubs samen 40.000 leden tellen. “Bovendien maken nog eens 160.000 mensen met een eenmalig toegangsticket van de terreinen gebruik”, betoogt Matthew Draper, clubmanager van England Golf.

“Golf draagt ​​positief bij aan het financiële, ecologische en sociale welzijn van de gemeenschappen waarin de sport wordt beoefend. Bovendien bieden golfbanen een natuurlijke habitat voor wilde dieren en planten.”

De meeste Londense golfbanen bevinden zich in gebieden die wettelijk tegen bebouwing zijn beschermd. Curtis vraagt zich echter af of de golfbanen daarbij beantwoorden aan de definitie van grootstedelijk open land.

(bzg)