In Kroatië is de Pelješac-brug officieel in gebruik genomen. Hierdoor ontstaat een nieuwe route die de regio Dubrovnik verbindt met de rest van Kroatië, waardoor de Bosnische stad Neum kan worden omzeild. Maar de constructie van de brug, met een lengte van 2.400 meter, heeft tot heel wat controverses geleid.

De Pelješac-brug werd gebouwd met geld van de Europese Unie, maar de werken werden aan een Chinees consortium toegewezen. Tevens waren er protesten van buurland Bosnië-Herzegovina, dat zijn vrije toegang tot de Adriatische Zee bedreigd zag worden.

Grenscontroles

De regio Dubrovnik is van de rest van Kroatië gescheiden door een kuststrook van ongeveer 22 kilometer die tot Bosnië-Herzegovina behoort. Omdat Bosnië-Herzegovina niet tot de Europese Unie behoort, diende reizigers tussen de regio Dubrovnik en de rest van Kroatië twee keer een grenspost te passeren.

Door de bouw van een brug naar het schiereiland Pelješac kon echter een omweg rond Bosnië-Herzegovina worden gemaakt. Dat betekende een belangrijke tijdwinst. Een autorit tussen Zagreb en Dubrovnik nam tot nu toe ongeveer zes uur in beslag. Dankzij de opening van de brug kan die reis met ongeveer twee uur worden ingekort.

De werken aan de brug vergden een investering van 525 miljoen euro. Onder meer dienden de eigenaars van een aantal gronden te worden onteigend. Het project werd gesteund met 357 miljoen euro subsidies van de Europese Unie.

De brug zal immers het autoverkeer over een Europese transportroute vergemakkelijken. De Pelješac Bridge is tot nu toe het grootste infrastructuurproject dat met Europese steun, afkomstig uit het Cohesiefonds, werd voltooid.

De brug verbindt het dorp Komarna op de Kroatische vasteland met de gemeente Brijesta op het schiereiland Pelješac. Van daaruit kan zonder onderbreking de historische stad Dubrovnik in het zuiden van het land worden bereikt. Er wordt momenteel nog wel gewerkt aan de voltooiing van de ringweg rond de stad Ston.

Garanties

Kroatië heeft lang aan de realisatie van de brug gewerkt. De voorbereidingen voor de bouw werden al meer dan twintig jaar geleden gelanceerd. Door de financiële crisis vijftien jaar geleden werd het project echter opgeschort. Pas vier jaar geleden kon uiteindelijk met de bouw van de brug van start worden gegaan.

De bouwovereenkomst werd aan de Chinese Road and Bridge Corporation toegewezen. Aanvankelijk zouden de werken ongeveer zesendertig maanden duren, maar de uitbraak van het virus Covid-19 leidde opnieuw tot een belangrijke vertraging van de realisatie van de plannen.

Het project werd vanaf de start door diverse controverses geteisterd. Onder meer de toewijzing van de werken zorgde voor aanzienlijke problemen. Nadat het project aan het Chinese bedrijf was gegund, besloten de andere twee bieders immers tegen de toewijzing in beroep te gaan.

Ook in Bosnië-Herzegovina rees er groot protest tegen de bouw van de brug. Daar werd erop gewezen dat de brug de toegang van het land tot de zee kon blokkeren. Daardoor zou ook de activiteit van Neum, de enige haven van Bosnië-Herzegovina, in het gedrang kunnen komen. Bosnië-Herzegovina gaf daarop aan te overwegen de akkoorden over de zeegrenzen tussen de twee landen te annuleren.

Uiteindelijk kon toch een akkoord worden bereikt, waarbij Kroatië beloofde de brug tot een hoogte van 55 meter op te trekken, zodat een vrije scheepvaart gegarandeerd bleef. Bovendien kwamen de beide landen tot een overeenkomst waarbij Bosnische experts bij het ontwerp van de brug zouden worden betrokken, zodat mogelijke maritieme knelpunten zouden kunnen worden vermeden.