Op 12 januari trad Kao Kim Hourn (56) officieel aan als de 15e secretaris-generaal voor het Zuid-Aziatische handelsblok ASEAN. Hij neemt de fakkel over van de Bruneise Lim Jock Hoi.
Kao, de eerste Cambodjaan ooit die het ambt bekleedt, verkreeg vorig jaar op een top in november de steun van alle leiders van de ASEAN (Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties). De intergouvernementele organisatie wil een politieke, economische en culturele integratie in de regio bevorderen die moet leiden tot meer samenwerking, economische groei, welvaart en vrede. In zijn inauguratiespeech kondigde Kao aan om de komende vijf jaar vooral in te willen zetten op zes domeinen: “Vrede, welvaart, planeet, mensen, partnerschappen en mogelijkheden.”
Het Asia News Network verhaalt hoe Kao werk wil maken van een sterke bocht richting een digitale economie zodat er in de regio nieuwe mogelijkheden voor tewerkstelling ontstaan. “Het volgende hoofdstuk van de ASEAN zal gevormd worden door nieuwe opkomende trends die zowel uitdagingen als opportuniteiten met zich meebrengen”, zei Kao. Tot slot vindt hij dat de organisatie zich meer moet inzetten op duurzame ontwikkeling gezien de kwetsbaarheid in de regio voor de klimaatverandering en natuurrampen.
Wie is Kao Kim Hourn?
De kersverse secretaris-generaal lijkt met zijn achtergrond als academicus in internationale relaties de juiste man op de plaats. Als kind overleefde hij de genocide veroorzaakt door de Rode Khmer, waarna hij met zijn familie in 1981 verhuisde naar de Verenigde Staten. Hier doctoreerde hij in de politieke wetenschappen en behaalde daarnaast nog twee masterdiploma’s. In 1993 keerde Kao terug naar Cambodja, waar hij meteen zijn professionele carrière startte met een focus op de ASEAN.
Hij stichtte en versterkte bijvoorbeeld diverse denktanks die zich focusten op de ASEAN en zowel de regionale als internationale impact van het blok onderzochten. Daarnaast hielp hij in 2003 ook de Universiteit van Cambodja op te richten, waarvan hij tot op vandaag nog de voorzitter is. Vanwege zijn kennis werd hij gevraagd om het Cambodjaanse Ministerie voor Buitenlandse Zaken bij te staan als adviseur. Jarenlang hielp hij de relaties tussen Cambodja en de ASEAN te verstevigen, tot zijn thuisland uiteindelijk in 1999 het volwaardige lidmaatschap verkreeg. Daarna bekleedde hij het ambt van staatssecretaris voor hetzelfde ministerie.
Uitdagingen voor de ASEAN
Kao zal meteen aan de slag moeten, want het tien lidstaten tellende handelsblok heeft enkele grote uitdagingen voor de boeg. Eerst en vooral moet de ASEAN het hoofd bieden aan de nasleep van de coronapandemie en de verstoring van de globale aanvoerketens. Ook moet het zich focussen op de hoge inflatie, de energiecrisis en stijgende voedselprijzen. Daarnaast heerst er in lidstaat Myanmar nog steeds een politieke en humanitaire crisis sinds de coup van 2021.
Ook de geopolitieke rivaliteiten in Zuidoost-Azië vereisen steeds meer aandacht. Grootmachten China en de Verenigde Staten proberen de neutrale positie van de ASEAN te doorbreken en de lidstaten in hun kamp te lokken. Tot slot behoeft ook de klimaatcrisis en de verdere integratie en ontwikkeling van het handelsblok nog steeds aandacht. Wil de ASEAN relevant blijven in de regio en zijn centrale positie behouden, zal het een collectief antwoord moeten vinden.
Bruggenbouwer
Het handelsblok probeert ook al enkele jaren om een reputatie op te bouwen als bruggenbouwer voor vrede. Zo had de vorige secretaris-generaal een vijf-puntenconsensus opgesteld om de vrede te bevorderen in Myanmar. Tevergeefs, zo bleek, want de militaire junta implementeerde dit tot op vandaag nog steeds niet. Zolang dit niet gebeurt, blijven zij verbannen van toekomstige samenkomsten.
De associatie bood ook tijdens de top in november 2022 aan om op te treden als mediator tussen Rusland en Oekraïne. Dit viel in het water toen Russisch president Putin weigerde af te reizen naar Cambodja voor de jaarlijkse Oost-Azië-top dat standaard op de jaarlijkse ASEAN-top volgt. Daarnaast werd een videoboodschap van Oekraïens president Zelensky afgelast omdat de lidstaten hierover geen consensus vonden.
Verder waren er al meerdere pogingen om een officiële gedragscode af te spreken tussen de Zuidoost-Aziatische lidstaten en China met betrekking tot de territoriale disputen in de Zuid-Chinese Zee. Vooral Cambodja stak hier al herhaaldelijk stokken in de wielen. Het land, dat een goede relatie onderhoudt met China, weigert hierin mee te stappen omdat het vindt dat lidstaten op bilateraal niveau de disputen met China moeten regelen.
(as)
