Italië is het eerste lid van de G7 dat een officiële verklaring zal ondertekenen om het Chinese Belt-and-Road (B&R) initiatief te gaan steunen. Indien mogelijk gebeurt dat nog tijdens het bezoek van de Chinese leider Xi Jinping. Die arriveert op 22 maart in Rome.

One Belt, One Road, de ‘Nieuwe Zijderoute’

‘One Belt, One Road’ (Eén Gordel, Eén Weg) is een globaal netwerk van wegen, havens, spoorwegen en energieprojecten met een waarde van meer dan 1.000 miljard dollar. De nieuwe routes verbinden China met 80 landen in de rest van de wereld om daarna terug naar het land te leiden. De Chinezen noemen hun project de ‘Nieuwe Zijderoute’.

‘One Belt, One Road’ wil 65% van de wereldbevolking en een kwart van het globale bbp rechtstreeks verbinden met China. Dat berekende McKinsey. Indien het project wordt gerealiseerd, zal een groot deel van de wereldhandel gelinkt zijn aan de Chinese economische strategie.

Maar B&R is een concept, geen organisatie. Er is evenmin een lidmaatschap. Sommigen vergelijken het initiatief met het politieke equivalent van een social netwerk.

Italië wil Chinese goodwill kopen

Dat het net Italië is dat zijn enthousiasme voor het concept officieel maakt, beantwoordt aan een bepaalde logica. Italië is al jarenlang een strategisch doelwit van de Chinezen. Toegang tot Italiaanse havens zal de Chinezen toelaten hun goederen makkelijker vanuit het Middellandse Zeegebied tot in Noord-Europa te vervoeren. Havens zijn ook niet het enige doelwit van China. De voorbije jaren heeft het land grote sommen geïnvesteerd in het Italiaanse elektriciteitsnetwerk en in de gerenommeerde Italiaanse luxesector. Sinds 2000 hebben meer dan 600 Italiaanse bedrijven van Chinese investeringen kunnen profiteren. Voor een totaalbedrag van meer dan 13,7 miljard euro. Door het B&R-initiatief te ondersteunen hoopt Italië vooral Chinese goodwill te kopen. Ook moet dit de handel tussen beide landen aanzwengelen.

EU en VS zijn niet enthousiast

De EU en de VS reageren minder enthousiast. Zij zien in het manoeuvre gewoon een poging van de Chinezen om Europa te treffen daar waar het zwakst is. Voor de EU wordt het steeds moeilijker eendrachtige standpunten in te nemen wanneer zijn op twee na grootste economie autonoom gaat handelen. Ook Washington reageert negatief. China wil met B&R andere landen enkel onder schulden bedelven, luidt het daar. Omdat China in deze landen grote infrastructuurwerken financiert reduceert het deze landen tot weinig meer dan permanente schuldenaars. Er wordt zelfs geopperd dat China er enkel op uit is zijn militaire en politieke stempel overzees uit te breiden. Zo hebben de Chinezen grote investeringen beloofd in een Pakistaanse haven, die ook militair van groot strategisch belang is.

China wuift alle kritiek weg en wijst op de realisaties in eigen land. Wanneer de infrastructuur wordt gebouwd, volgt de economische expansie vanzelf luidt het daar.

Italië: een EU-land waar economische groei telkens opnieuw een luchtspiegeling blijkt

Maar misschien moet Brussel toch ook eens in eigen boezem kijken. Rome is vooral de exponent van het catastrofale economische management van de eurozone. Italië – dat zich vroeger telkens opnieuw concurrentieel maakte door zijn munt te devalueren – is nu een land geworden waar economische groei enkel een luchtspiegeling kan zijn. Ondanks de kortstondige economische remonte in de eurozone bevindt het land zich officieel alweer opnieuw in recessie. Dat Rome naar China lonkt beantwoordt gewoon aan een economische logica. Italië is zoals gezegd altijd al een doelwit van de Chinezen geweest. Zelfs als de handel tussen beide landen de voorbije jaren lichtjes is gedaald.

De belangrijkste Chinese investeringen hebben in reële cijfers de voorbije jaren vooral het VK, Duitsland en Italië bevoordeeld. Maar tot nog toe richtte het Belt-and-Road (B&R) initiatief zich vooral op kleinere landen. Oost-Europese naties en Portugal bijvoorbeeld, zoals uit onderstaande grafiek van de Financial Times moet blijken. Verwacht wordt dat China via Italië nu toegang krijgt tot de rest van de EU. Zo is er sprake van een hogesnelheidstrein die Noord-Italië via het Oosten met de Balkan moet verbinden.