Key takeaways

• De grootste ijsberg ter wereld, A23a, is losgebroken uit een stilstand veroorzaakt door een roterende waterkolom.
• Verwacht wordt dat A23a uiteindelijk de Zuidelijke Oceaan zal verlaten en in de Atlantische Oceaan terecht zal komen, waar warm water ervoor zal zorgen dat hij in kleinere ijsbergen uiteen zal vallen voordat hij wegsmelt.
• Onderzoekers bestuderen hoe massieve ijsbergen zoals A23a voedingsstoffen leveren aan de wateren die ze passeren, waardoor levendige ecosystemen ontstaan in gebieden die anders minder productief zouden zijn.

De grootste ijsberg ter wereld, A23a, heeft zijn reis naar het noorden hervat nadat hij een groot deel van het jaar in een draaikolk was opgesloten. Deze kolossale ijsmassa is 3.800 vierkante kilometer groot – meer dan twee keer zo groot als Groot-Londen – en heeft een dikte van 400 meter. Hij is in 1986 ontstaan op Antarctica. Aanvankelijk kwam het ijs vlak voor de kust vast te zitten, maar door de grote diepte kwam het op de bodem van de Weddellzee terecht. Deze toestand aan de grond hield meer dan drie decennia aan tot 2020, toen het noordwaarts begon te bewegen. Sinds het voorjaar werd zijn voortgang echter gestopt door een roterende waterkolom bij de South Orkney Islands.

De hervatting van de reis van A23a

De British Antarctic Survey (BAS) kondigde vrijdag aan dat A23a opnieuw uit deze stilstand is gekomen en verder noordwaarts drijft. Dr. Andrew Meijers, oceanograaf bij de BAS, toonde zich enthousiast over deze ontwikkeling en verwachtte dat A23a een vergelijkbaar traject zal volgen als andere grote ijsbergen die uit Antarctica zijn gekalfd.

Toekomstprojecties en studies

De algemene verwachting is dat A23a uiteindelijk de Zuidelijke Oceaan zal verlaten en de Atlantische Oceaan zal bereiken, waar warmer water ervoor zal zorgen dat de ijsberg uiteenvalt in kleinere stukken voordat hij volledig smelt. Het BAS en Dr. Meijers bestuderen actief de impact van deze kolossale ijsformaties op de lokale ecosystemen die ze doorkruisen.

Een jaar geleden verzamelden onderzoekers aan boord van de RRS Sir David Attenborough gegevens rond A23a. Biogeochemicus Laura Taylor, die deel uitmaakte van de expeditie, benadrukte het bekende vermogen van deze enorme ijsbergen om voedingsstoffen te leveren aan de wateren die ze passeren, waardoor levendige ecosystemen ontstaan in gebieden die anders minder productief zouden zijn. Ze benadrukte de voortdurende zoektocht om te begrijpen hoe specifieke ijsbergen, hun omvang en oorsprong dit proces beïnvloeden.

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!