Key takeaways
- De stijging van de goudprijs wijst op een gebrek aan vertrouwen in het wereldwijde financiële systeem en in traditionele veilige havens zoals staatsobligaties.
- De beslissing van het Verenigd Koninkrijk om een aanzienlijk deel van haar goudreserves te verkopen lijkt nu onverstandig.
- Aanhoudende fiscale uitdagingen en onorthodoxe beleidsbeslissingen in grote economieën dragen bij aan een gevoel van onbehagen en drijven beleggers naar goud.
De goudprijs overschreed deze week voor het eerst 4.000 dollar per ounce (3.400 euro), wat wijst op diepe bezorgdheid over het wereldwijde financiële systeem. Het Verenigd Koninkrijk, ooit dominant in goudreserves, heeft deze opwaartse trend grotendeels gemist door eerdere verkopen, schrijft Jeremy Warner van The Telegraph.
Beslissingen uit het verleden
Ironisch genoeg worden de markten voor staatsobligaties waartegen het VK zijn goud verhandelde, nu kritisch bekeken en gewantrouwd. Beleggers vluchten naar goud vanwege de wijdverspreide economische onzekerheid en zorgen over de fiscale gezondheid van grote economieën.
Achteraf gezien is het kortzichtig om de goudreserves van het land te verkopen in een periode van ogenschijnlijke stabiliteit, maar het is niet productief om stil te staan bij beslissingen uit het verleden. Zoals Ken Griffin, een toonaangevende hedgefondsmanager, opmerkt, weerspiegelt de goudprijs een groeiend verlies aan vertrouwen in Amerikaans schatkistpapier en andere staatsobligaties van de G7, waaronder die van het Verenigd Koninkrijk.
Veranderende perceptie van veiligheid
De factoren achter deze stijging zijn complex. Traditioneel maakten lage inflatie en lage rentetarieven goud relatief aantrekkelijker vanwege het gebrek aan rendement. Maar ook al zijn de inflatie en rentetarieven in de huidige omgeving hoog, toch stapelen beleggers goud op, wat duidt op een fundamentele verandering in de perceptie van de veiligheid van staatsobligaties.
De bezorgdheid over onhoudbare begrotingstekorten en schuldenlasten neemt toe. Politici lijken verlamd, niet in staat of niet bereid om deze dringende problemen aan te pakken. De Verenigde Staten staan voor bijzonder acute uitdagingen, met begrotingstekorten die in de nabije toekomst naar verwachting meer dan 6 procent zullen bedragen.
AI stimuleert economische transformatie
Onorthodox fiscaal en monetair beleid, dat niet geschikt lijkt voor het huidige economische klimaat dat gekenmerkt wordt door een hausse in artificiële intelligentie, maakt de zorgen alleen maar groter. Daarnaast leiden pogingen om de onafhankelijkheid van de Federal Reserve te ondermijnen en de gevestigde bestuursnormen in twijfel te trekken tot bezorgdheid over de stabiliteit van het systeem.
Sommigen beweren dat de vooruitgang in artificiële intelligentie een nieuw tijdperk van productiviteit zal inluiden, wat de fiscale uitdagingen zou kunnen verlichten. Het is echter riskant om op zulke speculatieve resultaten te hopen. Beleggers beschermen zichzelf tegen mogelijke systeemfouten door veilige havens zoals goud op te zoeken.
Uitdagingen in Europa
Er zijn vergelijkbare zorgen in heel Europa, waar regeringen moeite hebben om hun financiën effectief te beheren. Het VK heeft weliswaar de hoogste rentetarieven van de G7-landen, maar vermijdt een regelrechte valutacrisis dankzij de relatief stabiele inflatie in vergelijking met andere Europese landen met begrotingsproblemen.
De aanhoudende behoefte aan hoge rentetarieven weerspiegelt de onderliggende economische kwetsbaarheden. De terughoudendheid van de Britse regering om belangrijke budgettaire consolidatiemaatregelen te nemen roept vragen op over haar vermogen om de groeiende schuldenlast aan te pakken. De kosten voor het aflossen van deze schuld naderen het niveau van de uitgaven voor staatspensioenen, wat wijst op een gebrek aan urgentie en doortastende actie.
Frankrijk staat voor grote uitdagingen
Aan de andere kant van het Kanaal staat Frankrijk voor nog grotere uitdagingen, met een verwacht begrotingstekort van meer dan 6 procent voor de komende jaren. De toch al hoge belastingdruk laat weinig ruimte voor verdere verhogingen, terwijl een politiek gemotiveerde onwil om bezuinigingen door te voeren de situatie nog verergert.
Lagere rentetarieven in Frankrijk dan in het VK zijn een paradox die wordt verklaard door inflatiebeheersing en het vermeende vangnet van de eurozone. Door het voortdurende gebruik van onhoudbare begrotingspraktijken worden de grenzen van de gemeenschappelijke monetaire unie echter verlegd.
Wijdere bezorgdheid
De stijging van de goudprijs wijst erop dat de bezorgdheid niet beperkt blijft tot individuele gevallen, maar een bredere onzekerheid over de stabiliteit van het wereldwijde financiële systeem weerspiegelt. Door het toenemende wantrouwen in traditionele veilige havens is het goed mogelijk dat de goudprijs verder stijgt, mogelijk richting 10.000 dollar per ounce (8.500 euro) en daarboven. (fc)
Volg Business AM ook op Google Nieuws
Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!