Nutella is nu zo’n globaal product geworden dat de OESO in een rapport over globale waardeketens de hazelnootpasta als case study gebruikt:

Mapping Global Value Chain (p. 17 e.v.):

Jaarlijks wordt een kwart miljoen ton Nutella verkocht aan consumenten in liefst 75 verschillende landen. Maar niet enkel dat gegeven is opmerkelijk. Nutella blijkt namelijk het perfecte voorbeeld van wat globalisering betekent voor populaire consumentenproducten. Het wordt overal verkocht en de ingrediënten worden van zowat overal gehaald.

De producent Ferrero International heeft zijn hoofdkwartier in Italië en beheert negen fabrieken waar de hazelnootpasta wordt gemaakt: vijf daarvan in Europa, een in Rusland, een in Noord-Amerika, twee in Zuid-Amerika en een in Australië.

Sommige ingrediënten worden lokaal geleverd, verpakkingsmateriaal en afgeroomde melk, bijvoorbeeld. Andere ingrediënten zijn globaal: de hazelnoten komen uit Turkije, de palmolie uit Maleisië, de cacao uit Nigeria, de suiker uit Brazilië en Europa en de vanille uit Frankrijk. Nutella wordt dan in 75 landen verkocht via een breed netwerk van verkoopskantoren (een pak meer dan er op de kaart staan afgebeeld).

Productiefaciliteiten zijn er dichtbij de belangrijkste markten. Azië heeft geen fabriek om de eenvoudige reden dat het product er minder populair is (een andere delicatesse van Ferrero, de ‘Rocher’ is dan weer zeer in trek in Azië en wordt in India geproduceerd.)

[PICTURE|sitelpic|90×110]