De Europese Unie moet zich inspannen om de productie van geneesmiddelen en farmaceutische ingrediënten opnieuw onder eigen controle te brengen. Zo moeten tekorten, zoals tijdens de coronacrisis, vermeden worden in de toekomst. Dat zei Stella Kyriakides, Europees commissaris voor Gezondheidszorg, in de gezondheidscommissie van het Europees parlement.

De crisis heeft volgens Kyriakides duidelijk getoond dat een eigen farmaceutische productie noodzakelijk is om op crisissen in de gezondheidssector efficiënt te kunnen reageren.

Protectionisme

Kyriakides voegde eraan dat de Europese Commissie dit voorstel in de nieuwe Europese farmaceutische strategie zal opnemen. Tegen eind dit jaar zouden daarover nieuwe richtlijnen moeten worden vrijgegeven.

Samen met Thierry Breton, Europees commissaris voor Industrie, schreef Kyriakides een brief aan de gezondheidssector. Daarin wordt erop aangedrongen de productie van levensreddende geneesmiddelen te verhogen.

‘Het bevoorradingsprobleem wordt echter verergerd door protectionistische maatregelen die een aantal externe producenten hebben ingevoerd,’ zegt Kyriakides. ‘Sommige leveranciers uit andere werelddelen hanteren onder meer een uitvoerverbod op cruciale geneesmiddelen die voor de behandeling van een coronabesmetting worden ingezet.’

‘Midden in deze coronacrisis heeft de Europese Commissie diplomatieke kanalen moeten inzetten om bij de autoriteiten in India een exportverbod op paracetamol en twaalf andere actieve farmaceutische ingrediënten op te heffen.’

India en China

De farmaceutische sector beschikt inmiddels over een toeleveringsketen die meerdere continenten omvat. Europese farmabedrijven laten hun geneesmiddelen vaak in India produceren, terwijl 70 procent van de onderliggende actieve ingrediënten door China wordt geleverd.

In die landen is de productie goedkoper, maar dat betekent wel dat het Europese aanbod van geneesmiddelen grotendeels in handen van een kleine groep bedrijven blijft.

Daarnaast moet worden vastgesteld dat een aantal lidstaten van de Europese Unie ook de bevoorrading met geneesmiddelen verstoren. Een aantal landen heeft er immers voor gekozen om de eigen nationale voorraden drastisch op te voeren of heeft de export van cruciale geneesmiddelen geblokkeerd.

Dat leidt tot vragen over het functioneren van de toeleveringsketen van medicijnen, die nochtans van levensreddend belang kunnen zijn.