Kort na het begin van de oorlog in Oekraïne haastte de EU zich om overeenkomsten te sluiten met “betrouwbaardere” landen om Russisch gas te vervangen door LNG. Het had onderhandeld met de twee grootste producenten in het oostelijke Middellandse Zeegebied: Israël en Egypte. De samenwerking tussen de drie partijen valt nu al deels in het water, als gevolg van het Israëlisch-Palestijnse conflict.
De vorig jaar gesloten EU-deal om Russisch gas te vervangen door LNG mislukt nu al: “Onhaalbaar”
Waarom is dit belangrijk?
Ondanks bezorgdheid heeft de recente escalatie van het Israëlisch-Palestijnse conflict tot nu toe geen echte gevolgen gehad voor de Europese energievoorziening. De angst was des te sterker omdat het vorige grootschalige conflict (Rusland/Oekraïne) Europa in een ernstige energiecrisis stortte. Maar we kunnen nooit nooit zeggen.In het nieuws: De EU kan het Egyptische LNG vergeten.
- Volgens een rapport van het Oxford Institute of Energy Studies, dat door Reuters wordt geciteerd, hoeft de Europese Unie op korte en middellange termijn geen LNG meer van Egypte te verwachten.
De context: een drielandenovereenkomst om Russisch gas te vervangen.
- In juni 2022 verzekerde de EU zich van nieuwe aanvoer van LNG via een protocolakkoord over gasexport met Egypte en Israël. De drie partijen verplichtten zich toen om “gezamenlijk te streven naar een stabiele levering van aardgas aan de EU”. Een initiatief dat bedoeld was om bij te dragen aan de inspanningen van Europa om de afhankelijkheid van Russisch gas te verminderen.
- Het idee was om Egyptisch LNG en Israëlisch vloeibaar gas te importeren in Egypte en dit vervolgens naar Europa te verschepen.
- In eerste instantie werkte de deal goed. Vorig jaar ging 80 procent van de Egyptische LNG-zendingen naar Europese landen.
- Sindsdien is de situatie aanzienlijk verslechterd, mede door het Israëlisch-Palestijnse conflict, maar niet alleen daarom.
Alles is snel veranderd voor het Egyptische LNG
Uitgelegd: Egypte wordt gedwongen zijn gas te behouden en het Israëlisch-Palestijnse conflict.
- Vanaf het voorjaar, en vooral in de zomer, kampte Egypte met aanzienlijke energieproblemen. Terwijl de nationale vraag blijft toenemen met de groeiende bevolking, daalde de gasproductie.
- Deze zomer veroorzaakten hittegolven een stijging van het energieverbruik om de interieurs te koelen. De vraag overtrof het aanbod: Egypte werd geconfronteerd met veel stroomuitval.
- Als gevolg daarvan heeft het Arabische land bijna volledig gestopt met zijn gasexport tussen mei en september.
- De andere verklaring moet worden gezocht in het Israëlisch-Palestijnse conflict, aldus het rapport. Een deel van het gas dat de EU normaal gesproken uit Egypte zou moeten ontvangen, komt uit Israël. Chevron heeft echter een offshore-veld (Tamar) gesloten en de autoriteiten hebben een pijpleiding (EMG) gesloten die hun land met hun Arabische buur verbindt.
- Hierdoor zal er dus in ieder geval gas naar Europa verscheept moeten worden.
“Met krappe gasbalansen en verminderde invoer uit Israël lijkt het onwaarschijnlijk dat de EU op korte en middellange termijn meer LNG uit Egypte zal ontvangen.”
Oxford Institute of Energy Studies
De zogenaamde “betrouwbare partners”
Conclusie: niets alarmerends, maar…
- De EU heeft overeenkomsten gesloten met landen wereldwijd om Russisch gas te vervangen. Het feit dat het de komende maanden (vrijwel) geen LNG meer uit Egypte zal ontvangen, is op zich niet dramatisch. Het land behoort niet tot haar belangrijkste leveranciers, dat zijn de Verenigde Staten, Rusland (ja, nog steeds), Qatar en Algerije.
- Het toont echter opnieuw aan dat de waarheid van vandaag niet noodzakelijk die van morgen is. Bij de ondertekening van het protocolakkoord noemde Ursula von der Leyen Egypte en Israël “betrouwbare partners”. Een kwalificatie die ze telkens opnieuw gebruikt bij nieuwe deals. Maar het geopolitieke schaakbord kan snel veranderen. En een land, hoe betrouwbaar het ook lijkt, kan altijd zijn status zien evolueren afhankelijk van de omstandigheden. (cv)
