De Azovstalfabriek in Marioepol was de afgelopen weken het toonvoorbeeld van het Oekraïense verzet tegen de Russen. Enkele honderden soldaten, voornamelijk afkomstig van het veelbesproken Azovregiment, verdedigden de zeven hectare grote fabrieksterreinen wekenlang, maar moesten zich uiteindelijk toch overgeven. In Severodonetsk, het huidige voornaamste strijdtoneel, lijkt eenzelfde scenario zich te voltrekken.

Net zoals de Azovstal-staalfabriek de eyecatcher van Marioepol was, domineert de chemische fabriek van Azot (het Oekraïense woord voor stikstof) de skyline van Severodonetsk. De parallellen tussen beide fabrieksterreinen gaan echter een stap verder: zo bevinden zich onder beide fabrieken bunkers, schuilkelders en gangen, door de Sovjets tijdens de Koude Oorlog aangelegd om de werknemers veilig te stellen in het geval van een nucleaire aanval.

Laatste toevluchtsoord

En net zoals in Marioepol schuilen Oekraïense burgers onder de fabriek, die vooral kunstmest als belangrijkste exportproduct heeft. In totaal kunnen zo’n 600 inwoners van Severodonetsk en 200 medewerkers van de fabriek de kelders ‘hun toevluchtsoord’ noemen, dat voorlopig nog in handen is van Oekraïne. Zo’n 300 à 400 Oekraïense soldaten vechten voor hun leven en dat van anderen in de omsingelde fabriek.

De strijders en burgers zouden wel onderhandelen met de Russen, om hen een veilige doortocht te garanderen richting Lysychansk, aan de overkant van de rivier Donets. Rodion Miroshnik, een vertegenwoordiger van de Volksrepubliek Loehansk, vertelt aan Reuters dat de onderhandelingen bezig zijn, maar dat de eisen van de Oekraïners onacceptabel zijn. “Alleen als de soldaten de wapens neerleggen en zich overgeven, kan er sprake zijn van de veilige evacuatie van de burgers”, zegt Miroshnik.

Toch lijkt de kans klein dat deze soldaten en burgers het net zo lang uithouden als de verdedigers van Azovstal. Die fabriek in Marioepol kon maar langs één kant bestormd worden, en werd verdedigd door geharde soldaten die de ondergrondse galerijen en gangen als hun broekzak kenden. In Severodonetsk is het verzetsleger veel kleiner, en het terrein moeilijker te verdedigen.